De Wadden: 'De laatste wildernis in Nederland'

"De balans is zoek", stelt Lutz Jacobi. "Er zijn zo’n 40.000 zeehonden, maar bijna geen vissen meer. En ook is het aantal vogels flink gedaald." Wat er moet gebeuren om die daling tegen te gaan, is niet duidelijk. "Daarvoor hebben we nog te weinig kennis in huis", zegt Wouter van der Heij. "En dat komt omdat het schort aan goed beheer. Het beheer ligt nu in de handen van dertien verschillende partijen." De Waddenvereniging pleit dan ook voor één sterke beheerautoriteit. "Het is eigenlijk vergelijkbaar met voetbal", zegt Jacobi. "Je kunt een prachtig systeem hebben, maar als de regie ontbreekt dan wordt het helemaal niets."

Jacobi is pas sinds twee weken directeur van de Waddenvereniging, maar al erg lang verknocht aan het Waddengebied. "Ik ben opgegroeid in Katlijk, vlakbij Heereveen. En zoals de meeste mensen die in het Noorden wonen, ging ik vaak naar de Waddeneilanden op vakantie", vertelt het voormalig Tweede Kamerlid. "Tegenwoordig maak ik graag fietstochtjes en zit ik graag op het terras bij Van der Werf op Schiermonnikoog. Je ziet de mensen daar komen en gaan. Dat vind ik gezellig."

Zeevonk

Van der Heij komt ook vaak op de Waddeneilanden. Zo geeft hij geregeld wadloopexcursies. "Het is eigenlijk de laatste wildernis in Nederland. Geen paadjes, geen bordjes", vertelt hij. De zeebioloog loopt het liefst ’s avonds in zijn eentje door het wad. "In deze tijd heb je dan veel kans dat je een bijzonder algje tegenkomt: de zeevonk. Die geeft licht als je hem aanraakt. Je voeten lichten dus op als in je het pikkedonker door het water loopt. Dat blijft iedere keer weer heel bijzonder."