Sekswerker Dinah: 'Ik word in mijn werk gewaardeerd om wie ik ben'

Het onderzoek is gedaan onder 308 sekswerkers. Bijzonder is dat de vragen warden gesteld door andere sekswerkers, die daar speciaal voor werden opgeleid. Het onderzoek leidde tot schokkende resultaten: 97% van de sekswerkers in Nederland maakte het afgelopen jaar geweld mee. Dit gaat om seksueel en fysiek geweld, maar ook om verbaal en emotioneel geweld. Het overgrote deel van de sekswerkers (77%) deed geen aangifte.

Geweld tegen sekswerkers

Velvet werkt voor een lesbisch escortbureau. "Mijn situatie is bijzonder, ik werk voor vrouwen", vertelt ze. "Ik heb zelf geen fysiek geweld meegemaakt, wel sociaal-emotioneel geweld. Dat gaat voornamelijk om ongewenste vragen, opdringerigheid en iemand op een respectloze manier bejegenen." Ze vervolgt: "Ik vind het geen probleem als iemand vragen heeft. Ik praat graag over mijn werk, maar wel op een respectvolle manier."

Dinah werkt als internationale sekswerker. "Ik ben transgender en daarom heb ik bijna geen ruimte in Nederland om vergund te werken. Voor mij is het heel fijn als ik in Frankrijk werk, waar meer transmensen zijn die elkaar veiligheid bieden." Wel heeft Dinah regelmatig met geweld te maken gehad. "Dat gaat niet alleen om micro-agressie, maar ook om moord. Ieder 22 uur wordt er een transpersoon vermoord. Daarvan is zestig procent sekswerker."

Toch wordt er over het algemeen weinig aangifte gedaan door sekswerkers. "Ik heb wel aangifte gedaan, maar merk dan dat er weinig mee gebeurt", vertelt Dinah. "Het voelt niet fijn, het voelt niet veilig." Velvet herkent dat: "De repercussies zijn soms te groot. Als je hoort van collega’s dat ze worden ge-out als sekswerker door de politie, dan bedenk je je wel even."

'Er zijn ook mooie verhalen'

Ondanks het geweld, geven sekswerkers aan blij te zijn met hun werk. Velvet: "We zien onder alle sekswerkers dat ze ook zoveel mooie verhalen over hun werk hebben. Het heeft voor zoveel klanten een therapeutische werking, het is mooi als je iemand een intieme ervaring kan bieden."

Ook Dinah is niet van plan om te stoppen met haar werk. "Er is bijna geen andere mogelijkheid", vertelt ze. "Op ander werk wordt je heel snel weggepest of krijg je problemen met leidinggevenden die impertinente vragen stellen. Je krijgt te maken met bedrijfsculturen die diversiteit niet kunnen waarderen."

Dinah legt uit: "Als LGBT-er in deze samenleving staat niet iedereen open voor een relatie met mij, en is ook niet iedereen in staat om zich te binden aan mij. Dus als ik mijn seksualiteit wil beleven, kan dat niet in de staat die voor anderen gebruikelijk is. Maar in mijn werk heb ik het fijne gevoel dat ik word gewaardeerd om wie ik ben."

Sekswerk decriminaliseren

De oplossing om het geweld terug te dringen? "Een decriminalisering van sekswerk", zegt Velvet. "Het is heel makkelijk om te zeggen: er is zoveel geweld, we halen het weg. Maar we zien overal ter wereld dat hoe repressiever de wetgeving is, hoe schadelijker dat is voor sekswerkers. Dus dat is absoluut niet de kant die we op moeten gaan."

"Wat we zien is dat veel legale werkzones worden gesloten", vervolgt ze. "Maar dat verslechtert de positie van sekswerkers. In Nieuw-Zeeland en in één staat in Australië is sekswerk gedecriminaliseerd. Daar wordt het beschouwd als werk en valt het onder het arbeidsrecht."

'Het is onmenselijk wat er gebeurt'

Dinah is het daarmee eens. "Wij zien signalen van mensenhandel als eerste. Als we merken dat iets niet klopt, dan ondernemen we meteen actie. En dat gebeurt dagelijks. Als je alles sluit, zoals dat in nu Europa gebeurt, zorg je dat een hele grote groep mensen off the radar gaat. Dan heb je nergens meer zicht op. Dus het idee van, we sluiten het en zetten de teller op 0, daar moeten we van af. Het is onmenselijk wat er gebeurt."