Jeanette Chedda: 'Als je in deze samenleving mee wil draaien heb je daar wel energie voor nodig'

Sociale toegankelijkheid

Jeanette Chedda heeft het meeste last van sociale toegankelijkheid. Chedda: “Mensen zijn van slag als ze weten dat ik werk of dat ik überhaupt kan praten, dat ik autorij of op mezelf woon. Allemaal basisdingen die we heel normaal vinden voor iedereen, maar als een gehandicapt mens dat doet, dan krijg je applaus omdat het zo geweldig is dat een gehandicapt mens dat doet. Dit heeft meer te maken met hoe er naar gehandicapten mensen wordt gekeken dan dat het bijzonder is of niet.”

Chedda denkt dat dit komt doordat gehandicapte mensen in Nederland vaak buiten de samenleving werden gehouden: “Mijn ouders kregen de vraag of ze me wel wilden houden toen ze erachter kwamen dat ik gehandicapt was. En dat was in de jaren ’80. Als je toen het kind weggaf ging het naar een speciaal huis in de bossen, met speciaal onderwijs en speciaal vervoer. De samenleving heeft zich doorontwikkeld zonder rekening te houden met mensen met een handicap. Je ziet ons nergens, hoe kan je dan ermee omgaan?”

Mensen in een rolstoel laten te weinig van zich horen

Chedda: “Het is een privilege dat je van jezelf kan laten horen. Als je in deze samenleving gewoon mee wil draaien heb je daar wel energie voor nodig. Als je gehandicapt bent, heb je met heel veel instanties te maken om gewoon te kunnen leven, dat kost zoveel tijd en energie. Dus het is niet vanzelfsprekend.”

Door de Feminist Against Ableism veranderde het leven van Chedda. Ze ging mee naar de Womens March van 2019, FAA hadden ervoor gezorgd dat de demonstratie toegankelijk was. Een jaar later verzorgde Jeanette zelf de speech op de Womens March: “Ik heb bij Feminist Against Ableism mijn groep gevonden zonder dat ik er iets voor hoef te doen, waar ik echt mezelf kan zijn.”