Dino's waren gewone beestjes en geen superkippen
- Nieuws
- Dino's waren gewone beestjes en geen superkippen
De dino's in het tweede deel van Jurassic World zullen ons ongetwijfeld weer de stuipen op het lijf jagen. Ondanks de populariteit hebben paleontologen een dubbel gevoel over de Jurassic-films. Hoewel het hun vakgebied mooi op de kaart zet, wordt de wetenschappelijke werkelijkheid rond dinosauriërs behoorlijk geweld aangedaan.
Video niet beschikbaar
Dino's zijn geen superkippen
Een uitje naar Naturalis, Dinopark Amersfoort of een avond op de bank de kijken naar Platvoet en zijn vriendjes. Er is genoeg te doen en te zien omtrent dinosauriërs. Maar, meer dan eens wijkt het af van de wetenschappelijke feiten. En dat kan eigenlijk niet, vertellen dino-kenner Ilja Nieuwland van het Huygens Instituut, en Bram Langeveld, conservator van het Natuur Historisch Museum Rotterdam in De Nieuws BV.
"Dino's horen eigenlijk een heleboel veren te hebben", legt Nieuwland uit, "en dat is ook een vaak geciteerd probleem, dat dino's er eigenlijk als gewone vogels eruit zien." Het wordt voor paleontologen steeds duidelijker dat de hele wereld van honderd miljoen jaar geleden eigenlijk lijkt op de wereld van nu: "Dat dino's ook maar gewoon beestjes waren en niet een geoptimaliseerde superkip." Dat maakt volgens Nieuwland dat paleontologen eigenlijk zelf hun vakgebied saaier hebben gemaakt.
De serieuze geïnteresseerden vinden zelf wel uit hoe het zit.
Een betere vertaling in een nieuw soort film
Ondanks dat het wetenschappelijk grotendeels niet correct is, ziet Langeveld wel de voordelen van een film als bijvoorbeeld Ice Age: "Doordat jonge kinderen deels uitgestorven beesten zien en er zelfs een band mee kunnen opbouwen doordat het echt persoonlijkheden zijn, gaan ze misschien daardoor verder kijken. De serieuze geïnteresseerden vinden dan zelf uit hoe het wél zit."
Is het dan wel zo erg dat het niet altijd even accuraat is? Er kan in ieder geval een betere balans komen in de films vinden Nieuwland en Langeveld. De discussie gaat volgens Langeveld meer over hoe we naar een reëler beeld toe kunnen, "om een eerlijkere balans te vinden tussen de spectaculaire zaken die je natuurlijk zeker moet behouden, en ook de wetenschappelijke kant." Volgens Nieuwland is het daarom tijd voor "een betere vertaling van wat we nu wetenschappelijk weten in een nieuw soort film."
Misschien doet Ross uit Friends hier al een goed voorproefje...
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
De zin en onzin van een brullende T-Rex: over de popularisering van paleontologie
Gerelateerd
