'Coronahysterie komt ook door onze welvaart'

Professor Teulings heeft samen met vooraanstaande wetenschappers een andere visie geschreven op het coronabeleid. In deze visie, Herstel-NL, bepleiten zij een meer risico-gestuurd beleid. Dus mensen die het grootste risico lopen op ernstige complicaties moet je zoveel mogelijk beschermen, waardoor jonge generaties meer vrijheid kunnen krijgen. Hij praat met Jort Kelder over waarom er zo weinig aandacht is voor deze visie. Mag je eigenlijk nog wel iets vinden dat tegen het Haagse beleid ingaat?

Griepgolf 2018

"Waar ik me over verbaas", zegt Teulings, "is dat corona veel dodelijke slachtoffers eist, ongeveer drie keer meer als tijdens de griepepidemie van 2018. Alleen had nog nooit iemand van die epidemie gehoord totdat corona kwam." De aandacht voor corona is dus disproportioneel als je het vergelijkt met 2018.

"Er is toen in de zorg natuurlijk ook heel hard gewerkt, maar hoe komt het dat we nu zo totaal ontregeld zijn en er toen nauwelijks iets van gemerkt hebben? In het publieke debat werd er nauwelijks over gesproken terwijl het er nu elke dag alleen maar over gaat."

Nog strengere lockdown

"Het kabinet doet exact het tegenovergestelde van wat jullie voorstellen", merkt Jort Kelder op. "Ik durf te voorspellen dat er een nog strengere lockdown aankomt en dat we niet eens meer bij elkaar op bezoek mogen straks. Jij bent een prominent hoogleraar, je bent zo invloedrijk, je hebt in alle adviescommissies gezeten, je bent directeur van het CPB geweest, en ze luisteren gewoon niet, je praat echt tegen en muur."

"Ik begrijp wel waar dat vandaan komt, het gaat over leven en dood en ons leven is ons heel veel waard. Uit de gedragseconomie weten we dat mensen kleine kansen zwaar overschatten. Daar komt bij dat sinds 1 oktober het journaal en de talkshows elke dag heel veel aandacht besteden aan corona."

Daarnaast denkt Teulings dat ook onze fantastische welvaartsstaat bijdraagt aan het feit dat er zoveel opwinding is over corona. "Als je vergelijkt hoe de samenleving omging met de Hongkonggriep (de pandemie die in 1968 en 1969 woedde). Alles ging gewoon door. In Parijs reed de metro niet, maar niet vanwege de lockdown, omdat alle metrobestuurders ziek waren. Nu reageren we heel anders en hoe komt dat? Voor een groot deel omdat we veel rijker zijn geworden. We zijn ons eigen leven veel meer gaan waarderen. We kunnen het ons veroorloven."