Het ondergeschoven kindje: de placenta

Dat mensen er weinig naar omkijken, verbaast haar niet. "De meeste mensen zijn bij de geboorte natuurlijk vooral heel blij met het kind. Dan is de placenta natuurlijk een 'vies dingetje' wat er ook aan komt." Maar de wetenschap kan veel leren van dit orgaan wat er uitziet als een "platte, ronde schijf van een paar centimeter dik. In het midden zit de navelstreng die met het kind verboden is. Tijdens de zwangerschap zit het tegen de baarmoederwand aangeplakt."

Haar onderzoek is vooral van belang bij baby's die te vroeg geboren worden, of die niet gezond zijn bij de geboorte. "Bepaalde zwangerschapssymptomen, zoals zwangerschapsvergiftiging hangen ook erg samen met de placenta." Naar die aandoening deed ze onderzoek.

"Wat je ziet bij de placenta van mensen met een zwangerschapsvergiftiging is dat de bloedvaten erg vernauwd zijn." Ze legt uit hoe dat werkt. "Er zijn in die placenta twee bloedcirculaties: eentje naar het kind, de foetale kant, en eentje naar de moeder. Aan de kant van het kind gaat het fout."

Met medicijnen probeerden ze de bloedvaten te verwijden. Maar dat lukte niet goed. "Al zegt ons dat ook al heel veel. Want er zijn meer manieren om bloedvaten te verwijden. En het leert ons dat we nog beter moeten kijken naar de oorzaak van die vernauwing."

Toch zijn er nog veel vragen over. "Er is zo weinig bekend over de placenta. Het is echt het ondergeschoven kindje geweest. We weten alles over het hart, de nieren, over heel veel verschillende dingen. Maar de placenta is pas recent onder de aandacht gekomen." Tijd dus voor meer onderzoek, wat ze gelukkig zelf mag doen.