Andere Tijden Kees: Michelle Dekker, in de slipstream van Nicolien Sauerbreij

"Bij elke Winterspelen kom je verrassingen tegen, in positief en negatief opzicht. Met cameraman Paul Jochem was ik dinsdag bij de parallelreuzenslalom voor vrouwen. We gingen daarnaartoe voor snowboardster Michelle Dekker, voor de derde keer aanwezig op de Spelen. In 2014 werd ze in Sotsji 22ste en vier jaar geleden was ze in PyeongChang zeventiende."

Stralende Dekker

"Pas op het laatste moment werd Dekker vanwege bijzondere omstandigheden aan de olympische ploeg toegevoegd. Haar seizoen was door de coronatijd nogal verstoord en ze voldeed in eerste instantie niet aan de olympische eisen. Bij world cup-wedstrijden liet ze een stijgende lijn zien en de Nederlandse skivereniging besloot haar alsnog voor te dragen bij NOC*NSF. Dekker mocht zo toch naar China en heeft het vertrouwen niet beschaamd."

"Ze was dicht bij een medaille, maar eindigde op een hele knappe vierde plaats. Iets dat niemand van te voren had zien aankomen. Dekker verloor in de halve finales van de latere olympische kampioene Ester Ledecka uit Tsjechië. Dekker nam risico's om te winnen en ging onderuit, net als in de strijd om brons tegen de Sloveense Gloria Kotnik. Toen ik Dekker na afloop sprak liet ze weten natuurlijk liever brons te hebben gehad, maar ze straalde vanwege haar vierde plaats. Ze vertelde ook dat Nicolien Sauerbreij altijd een inspiratiebron voor haar is geweest."

Mikpunt van kritiek

"Voor Andere Tijden Sport heb ik met mijn collega's een bijzondere aflevering gemaakt over het goud van Sauerbreij op de parallelreuzenslalom in Vancouver, nu al twaalf jaar geleden. Daar gingen jaren aan vooraf waarin ze het middelpunt was van een nationale discussie door haar parallelreuzenslalom in Salt Lake City 2002. Het interview met Nicolien onderaan de piste in Salt Lake City blijft mij altijd bij."

"Ze stond voor het eerst op de Spelen, had de vlag gedragen bij de openingsceremonie, en begon vol goede moed aan de parallelreuzenslalom. Na haar race stond ze voor onze camera en dacht ze dat ze goed gereden had. Ik had al gezien dat haar tijd helemaal niet goed was. Haar gevoel als sporter liet haar in de steek. Ze dacht makkelijk door de kwalificatie te komen, maar ze werd 24ste en lag eruit. Later bleek wat er misging."

"Met haar coaches heeft ze in de montageruimte van de NOS beelden van haar olympische race nauwkeurig bekeken en ze kwamen tot de conclusie dat de snowboard niet goed was geprepareerd door de Oostenrijker die daar verantwoordelijk voor was. Hij had de verkeerde wax voor de weersomstandigheden in Salt Lake City gebruikt. Dat leidde tot veel kritiek in tv-programma's en kranten. Iedereen vond er wel wat van, terwijl we in Nederland nog vrijwel niets wisten over olympisch snowboarden. Ik deed daar ook aan mee. Ik vroeg nog: waarom geef je je board op zo'n moment nou aan een Oostenrijker? Ik wist toen niet dat dat normaal was omdat er in Nederland nog geen specialisten op dat gebied waren."

"Alle kritiek en opmerkingen duurden voort tot ver na de Winterspelen in Salt Lake. Het waxverhaal kwam terug richting de Spelen in Turijn in 2006. Al die verhalen grepen Nicolien behoorlijk aan. Ze zei ook dat het haar heeft beschadigd, dat ze van heel open en misschien wel naïef naar iemand ging die weinig mensen vertrouwde. Ze bouwde een muur om zich."

Gouden middelvinger

"In aanloop naar de Spelen in Turijn kreeg ze last van herniaklachten, maar ze plaatste zich. Dit keer werd ze in de achtste finales uitgeschakeld. Sauerbreij kreeg het predicaat van 'net niet' en doordat ze niet bij de beste acht eindigde veranderde haar status. Sponsoren haakten af én steun vanuit NOC*NSF en de skivereniging viel weg. Na de Spelen in 2006 ging Sauerbreij op eigen houtje verder met nieuwe coaches."

"Vier jaar later haalde ze op eigen kracht Vancouver en onder zware weersomstandigheden won ze daar de parallelreuzenslalom. Een dag eerder had ze nog een paniekaanval. Die paniek kwam voort uit de gedachte: wat als het voor derde keer mis gaat? Wat zal iedereen in Nederland dan weer zeggen en schrijven? Op het strand bij Vancouver kwam ze tot rust."

"Sauerbreij veroverde de honderdste gouden medaille voor Nederland op de Winterspelen én ook de eerste voor Nederland in de sneeuw. Van de gouden medaille heeft ze een stuk af laten vijlen en een ring van laten maken. Die draagt ze om haar middelvinger. Niet om aan alle critici te tonen, vertelde ze, maar met idee dat haar middelste drie vingers een podium vormen en de middelvinger symbool staat voor de hoogste trede."