Oud-paralympiër Jelmar Bos: 'Ik was ineens niet meer spastisch genoeg'

In de nachtelijke uitzending met Roos Oosterbaan is Jelmar Bos net 31 jaar geworden. Inmiddels is hij drie jaar met sportpensioen en probeert hij zoveel mogelijk sport te kijken. Voor atletiek op de Paralympische Spelen zet hij de wekker. Het is het evenement waarop hij in 2012 en 2016 uitkwam op de kortste sprintafstanden.

Hij had er ditmaal opnieuw bij willen zijn. De finale van de 100 meter was zijn doel. Tot er in 2018 plotseling classificatiewisselingen in de atletiek werden doorgevoerd. "Ik was ineens niet spastisch genoeg meer om in mijn oude klasse uit te komen. Ik moest naar de klasse voor mensen met een armamputatie en ging van plek 6 op de wereldranglijst naar plek 60. Daarmee was ik ver van de paralympische limiet verwijderd."

Bos heeft een vergroeiing in zijn ruggengraat en leeft met één long. Hij begon als kind met voetbal, maar was fysiek te klein voor de stap naar het paralympisch voetbalteam. Atletiek werd het volgende doel. Atletiekcoach Guido Bonsen: "De eerste keer dat Jelmar uit het startblok kwam, was meteen duidelijk dat hij hier aanleg voor had."

Rol van ouders

Hij is zijn ouders dankbaar voor de opvoeding die ze hem gaven. Hij ging naar normale scholen, is van jongs af aan opgevoed in de maatschappij. "Ik ben nooit anders behandeld. De eerste keer dat ik met paralympisch atleten in aanraking kwam, was ook de eerste keer dat in aanraking kwam met mensen met een beperking."

"Om mee te komen in de maatschappij moet je er zoveel mogelijk in blijven meegaan. Dát maakt je onderdeel van de samenleving. Ik weet gerust dat ik op straat wordt aangekeken, maar als je met me praat weet je dat er mentaal niets mis is met me."

Paralympisch Audiomuseum

De overwinning van paralympisch tafeltennisser Kelly van Zon krijgt een plaats in het Paralympisch Audiomuseum. Ze pakte in Tokio voor de derde keer goud. Bos: "Mensen met een beperking worden snel onderschat. Ik maakte dezelfde fout met Kelly van Zon. Over een potje tafeltennis met haar dacht ik: kom maar op. Ik ben van tafel geveegd."