Pijn, pijn en nog eens pijn: de tijdrit is een lijdensweg

Volgens ploegleider Tom Veelers van Team Sunbweb is de tijdrit het constant opzoeken van je limieten. "Zonder pijn, geen goede tijdrit. En vooral in de Tour de France gaat dat tot in het extreme." Een ploegentijdrit zorgt daarin nog voor een extra dimensie, want je rijdt niet alleen voor jezelf. De meeste renners doorstaan de lijdensweg om hun kopman zo snel mogelijk binnen te krijgen.

De perfecte ploegentijdrit volgens de ploegleider in ieder geval een aantal factoren waaraan je moet voldoen: "Zo rustig mogelijk en zo aerodynamisch mogelijk achter elkaar blijven rijden. Die trein moet niet verstoord worden. De snelheid moet erin blijven en de beurten moeten niet te lang zijn."

Niki Terpstra van Quick-step is gek op de ploegentijdrit. "Toen ik het tourschema zag, met de ploegentijdrit, dacht ik: dat is mooi. Het samenwerken en de gemiddelde snelheid, die ligt echt ongelooflijk hoog en dat vind ik mooi."

De pijn van Tolhoek

Antwan Tolhoek van LottoNL-Jumbo spreekt zich voorzichtig uit wanneer hij zegt: de ploegentijdrit is niet echt mijn ding. "Je probeert de jongens zo goed mogelijk te helpen. Als topsporter leer je je goeie kanten kennen maar ook je slechte kanten en dat is er eentje van mij."

Op de vraag of het lichaam pijn doet reageert Tolhoek luchtig: "We kunnen na de Tour anders nog wel een keer een rondje fietsen, dan laat ik het je wel merken." Is de renner dan ook blij dat de ploegentijdrit nu voorbij is? "Dat is een ding dat zeker is."