Tourcolumn | Water

Er zijn heel veel Tour-foto’s gemaakt met het thema water. Fausto Coppi en Gino Bartali die een aluminium bidon delen tijdens een beklimming, de vroege jaren vijftig. Uit die periode dateert ook het beroemde beeld van renners die massaal de Middellandse Zee in springen, niet om zout water te drinken, maar als verkoeling tegen de immense hitte. Tal van foto’s heb ik gezien van coureurs die hun bidons bijvullen aan fonteinen. Die ene foto van de kleine Harm Ottenbros ook, voorover gebogen met zijn hoofd in een emmer. Er is een tijd geweest dat knechten cafés bestormden om water te halen. Ik heb nog nooit een foto gezien van renners die een apotheek overvielen.

Alles draait om Vittel

Vroeger moesten renners na de finish verplicht op de kiek met zo’n groen flesje Perrier aan hun mond. In het epo-tijdperk was het begrip ‘zuiver water’ verdacht. Tegenwoordig draait alles om Vittel. Ik dacht eraan toen ik afgelopen nacht een slokje nam uit het plastic bekertje naast mijn bed. Direct begonnen de gedachten te stromen.

Er moeten veel mensen zijn die menen dat Vittel alleen een merk is. Ze hebben geen idee over de stad waar al dat kostelijke water ontspringt. Zo is het vermoedelijk ook met concurrent Evian, genoemd naar de badplaats aan het meer van Genève. Evian is water van Danone, maar niemand weet waar dat ligt. Vittel is een product van Nestlé, en dat is weer de naam van een familie. De onderneming is in 1866 opgericht door de Duitser Henri Nestlé, uitvinder van oplosbaar babyvoedsel.

Goddet en Lévitan

Vittel maakt al jaren veel waterspektakel in de reclamekaravaan van de Tour. Jonge meiden in spectaculaire tuigjes spuiten het publiek langs de weg nat vanaf hoge, rode trucks en er worden ontelbaar veel flesjes water uitgeworpen. Aan de finish staat een Vittel-stand voor de renners. In de perszaal kunnen de journalisten terecht bij een grote Vittel-koelbox. Ze moeten dit niet weten in uitgedroogde gebieden in Afrika.

De Tour van 2017 is aangekomen pal voor het Stade Jean Bouloumié, genoemd naar de kleinzoon van Louis, de man die halverwege de negentiende eeuw de helende kracht van bronwater ontdekte. Hij was de grondlegger van het familieconcern dat water omzette in miljoenen. De stad voer er wel bij, gelet op de deftige witte gevels, overal – allemaal gebouwd van water.

De oude Tourbazen Goddet en Lévitan genoten in 1968 graag mee van al dat kapitaal en kozen voor Vittel als Grand Départ. Het was de Tour die gewonnen werd door Jan Janssen. Hij pakte het geel pas in de slottijdrit naar de wielerbaan van Vincennes. Daar had hij nog maar drie waterdragers over: Eddy Beugels, Eef Dolman en Arie den Hartog.

Anno 2017 is het wachten op de onthulling dat Chris Froome de grootse waterdrinker is van het peloton.