Limburgs extraparlementair bestuur: lessen voor de nationale politiek

Martijn Groenleer merkt op dat verschillende deskundigen afgelopen week bij informateur Putters zijn geweest, maar hijzelf niet. Hij wijst op de moeite van sommige partijen om in een 'normaal' kabinet met de PVV samen te werken, en vraagt zich af of een extraparlementair kabinet een oplossing zou kunnen zijn. "NSC en VVD hebben moeite om in een 'gewoon' kabinet met PVV te stappen."

Reflectie op een extraparlementaire coalitie

Van den Akker legt uit dat het Limburgse bestuur in 2019 werd gevormd door VVD, CDA, PVV, FvD en twee extra bestuurders, waarvan één van GroenLinks. "Zonder een vastomlijnd coalitieakkoord vereiste dit een flexibele benadering van de bestuurders", vertelt hij.

Groenleer wijst op de uitdagingen die een extraparlementair kabinet op nationaal niveau met zich meebrengt, zoals onsamenhangendheid en onvoorspelbaarheid. Het vergt ook een andere benadering van het parlement. Van den Akker benadrukt dat het Limburgse experiment na twee jaar mislukte toen de PVV-fractie een motie van wantrouwen indiende tegen het eigen college. Groenleer reflecteert op de risico's en benadrukt dat een duidelijke regie cruciaal is. "In Limburg ging het na 2 jaar mis: Het bestuur viel doordat de PVV-fractievoorzitter een motie van wantrouwen indiende tegen het 'eigen' college".

Ze concluderen dat een extraparlementair bestuur niet per se een oplossing biedt voor inhoudelijke tegenstellingen en dat vertrouwen en samenwerking essentieel blijven. Groenleer zegt: "Inhoudelijke tegenstellingen worden niet ineens overbrugd door een andere bestuursvorm. Uiteindelijk is bij elk kabinet of bestuurscollege nodig dat partijen met elkaar samenwerken en dat er onderling vertrouwen is."