Podcast Iedere Steen heeft een Gezicht: 'Ik wil dat de oorlog uit me verdwijnt'

Duitscher heeft een bewogen leven achter de rug. De Amsterdamse met Joodse roots is zeventig jaar en werd dus na de oorlog geboren, maar had vrijwel geen familie meer. Alleen haar moeder en haar tante waren nog in leven. "Iedereen was uitgemoord", vertelt Duitscher terwijl ze geëmotioneerd naar het nog niet onthulde monument kijkt. "Ik wil dat de oorlog uit me verdwijnt, ik leef al mijn hele leven in angst." De Amsterdamse legt uit dat dat laatste voornamelijk door haar moeder is ingeboezemd. "Mijn moeder had een heel nare tijd bij haar onderduikadres. Ze werd als dienstmeid gebruikt en als ze niet deed wat haar gezegd werd, dan werd ze gemarteld."

De oorlog leeft voort

De angst van haar moeder leeft dus nog voort in de volgende generaties. "Het is niet alleen bij mij zo, ik merk het ook heel erg aan mijn kleindochter. Ze is zich heel erg aan het verdiepen in de oorlog en ze heeft mijn moeder heel goed gekend." Duitscher vertelt dat het moeilijk was om met haar moeder te leven. "Ze had te veel meegemaakt. Als ik weg wilde gaan, dan ging ze huilen."

De Amsterdamse wil zelf maar al te graag af van de oorlog in haar hoofd. "Je moet verder. Ik heb elf kleinkinderen. Die zijn zo onschuldig, heerlijk."

Melissen spreekt op een ander moment nog een keer af met Duitscher en haar dochter en kleindochter om over de oorlog te praten. Wat voor impact heeft de oorlog nog steeds op de familie? Luister de hele podcastaflevering van Iedere Steen heeft een Gezicht hier terug.