Iets wat jij niet wist: Roodkapje gaat over seks

Het verhaal is door de oorspronkelijke bedenkers bedoeld om meisjes te waarschuwen voor enge mannen, vertelt Slob. "Het rode kapje is een verzinnebeelding van de eerste menstruatie en de wolf staat voor een hitsige man. En dan neem je een wolf, want dat is ons 'enge beest'. Voor een meisje kan een man een eng best zijn. In zijn wilde aspect, in zijn lustvolle aspect, in zijn dierlijke lusten”, aldus de filosoof.

Waarom het wolvendebat zo verhit is

In haar nieuwste essay beschrijft Slob het debat rondom de wolf in Nederland, ook aan de hand van Roodkapje. PVV-Kamerlid Dion Graus zei in een debat ooit dat Nederlanders leiden aan een Roodkapje-syndroom in onze angst voor de wolf.

Het wolvendebat is is in Nederland nogal verhit. Er hoeft maar een wolf gespot te worden en veel nieuwssites geven er bericht van. Dat is niet zomaar, denkt Slob: "Het is een enorme hype voor iets wat eigenlijk maar incidenteel gebeurt. Ik wil niks afdoen aan de feitelijke incidenten, maar het verklaart niet de enorme media-aandacht. Er is volgens mij meer aan de hand."

Volgens Slob spreekt het ons, Nederlanders, aan op ons zelfbeeld. Wie zijn wij mensen in relatie tot de natuur? "We hebben de natuur bestempeld met onze waarden. Met wat wij belangrijk en mooi vinden. En dieren moeten zich maar aanpassen. Maar de wolf die komt ineens binnenfietsen…", zegt ze.

Tot nu toe werd er één keer een kind gebeten door een wolf. De wolf beet echter niet door en deed dat om één van haar jongen te beschermen. Toch geeft de komst van de wolf ons een gevoel van kwetsbaarheid, denkt Slob. "Veel deskundigen zeggen dat de wolf niet zo snel een mens zou aanvallen, maar als er een dier is wat ons serieus zou kunnen aanvallen, dan is het de wolf", zegt Slob. "Een groot dier dat ons in de kan staren, waarvan de tanden blinken en het speeksel al uit zijn mond druipt…"

Dit gevoel van kwetsbaarheid was heel lang weg. "De fantasieën die in ons liggen te sluimeren, over enge beesten die je kunnen aanvallen, over onbeschermd zijn in het donker, onze kwetsbaarheid voor iets in de natuur, die worden wakker. Dit gevoel hadden we niet meer nodig, want we hadden geen natuurlijke vijanden meer in Nederland."