Laten we maar niet over Trump beginnen

We raakten een beetje aan de praat. Zij kwamen uit Nashville, en daar gaan wij binnenkort toevallig een paar dagen heen. Het waren vriendelijke mensen, die ons meteen allerlei tips gaven, van gratis parkeren tot de beste hotels. Nog wat raakvlakken en koetjes en kalfjes verder, spraken we af om de volgende avond samen ergens wat te eten.

Tijdens het etentje vertelde de beste man op gegeven moment trots over zijn geweer. Ik dacht: o jee, daar gaan we. Van geweer naar wapendiscussie naar de verkiezingen, het zijn maar kleine sprongetjes. Voor je het weet vliegt de pasta hier door de tent, dus laat ik het voorzichtig aanpakken. Ik vraag gewoon even naar hun voorkeur, dan weet ik wat ik wel en niet moet zeggen. “En, volgen jullie de verkiezingen actief?”, vroeg ik ze. Een lach volgde. Niet een hele vrolijke lach, meer een lach met kiespijn, alsof hij zich als Amerikaan schaamde voor het gepolariseerde circus dat daar gaande is.

Dom

“We are republicans, and we will probably end up voting for Donald Trump”. Oei. Ook daarin klonk een soort schaamte. Maar ook zelfverzekerdheid. Ik wilde hem van alles vragen. Hoe Amerikanen zo dom kunnen zijn dat ze niet zien dat al die wapens in huis meer levens kosten dan besparen? Hoe hij op Trump kon stemmen terwijl die man zulke achterlijke dingen roept over vrouwen en Mexicanen? Als je tegen Clinton bent, kun je toch ook gewoon niet stemmen? En waar komt die diepe haat tegen de democraten eigenlijk vandaan?

Maar toen zag ik m’n lekkere Italiaanse gerecht op m’n bord, en de vriendelijke mensen tegenover ons die we tot nu toe hartstikke aardig vonden. Mijn vrouw en ik besloten om maar over een ander onderwerp te beginnen. Kinderen. Altijd veilig. Ik denk dat het ook een slimme keuze was. Uit een poll van Monmouth University blijkt namelijk dat 7 procent van de Amerikanen vriendschappen heeft beëindigd vanwege de verkiezingen dit jaar...