Op zijn minst ongepast

Hij schaamt zich niet om moeilijke ballen achter zijn rug, of door zijn benen te slaan en gedraagt zich tijdens een match tenminste zeven maal als een aanstellerige clown-zonder-richting, maar velen vergeven hem de fratsen omdat bijna iedereen ook ziet hoe bovenmatig getalenteerd Kyrgios is. En zoals in veel sporten (en in het 'normale' leven) geldt hier ook: we kijken graag naar halve zolen, aanstellers, excentriekelingen, buitenbeentjes, outlaws, misfits en soms zelfs naar idioten, ongeleide projectielen en koorddansers zonder koord.

Waardigheid

Niet heel erg veel mensen in ons land zullen het optreden van de Aussie in Cincinnati tegen de Rus Karen Kachanov gezien hebben. Voor de volledigheid: de Rus won in drie sets (7-6, 6-7 en 2-6), maar daar is lang niet alles mee gezegd. Kortom: Kyrgios misdroeg zich, stelde zich aan, mopperde zich door de wedstrijd heen, sloeg briljante ballen, schold, vloekte, had ruzie met vooral zichzelf en verloor op enig moment alle waardigheid die een topsporter dient te tonen.

Ja, ik zag die partij (gelukkig, omdat je dan een oordeel kan vellen omtrent het gebeurde) en vond Kyrgios bij tijden heel erg vervelend, brutaal, geniaal, onbeschoft en soms ook wel geestig. Kortom: hij was zichzelf.

Maar, maar... Hij ging een paar stappen te ver en rekte zijn en ons elastiek zo ver op dat het vervelend werd hem aan de slag te zien. Ze zeggen weleens dat aan de meeste briljante mensen (kunstenaars, sportmensen, politici, wetenschappers) een schroefje loszit. Aan Kyrgios ook en dat weten wij en hij ook. Soms echter flipt hij en dat gebeurde dus weer in Cincinnati.

De wedstrijd werd in de umpire-stoel geleid door een Ierse veteraan, Ferges Murphy. U dient te weten dat Murphy en Kyrgios samen een 'geschiedenis' hebben. De Australiër vindt de Ier een slechte umpire en ventileert die gedachte ook openlijk. Het feit dat een flinke boete van meer dan 30.000 euro bij Kyrgios werd neergelegd omdat hij ergens in Engeland de kachel had aangemaakt met Murphy en nog een ander vervelend akkefietje met hem had, waarna Kyrgios ten overstaan van de hele wereld liet weten Murphy tot de slechtste umpire ooit te zien, ging aan dit alles vooraf.

Waarom juist de Ier?

Wel vraag ik me af waarom de ATP, in al haar wijsheid, besluit deze Ier juist op een wedstrijd van Kyrgios te zetten. Is dat niet de kat op het spek binden, terwijl ik heel goed besef dat de Aussie niet naar de mond gepraat moet worden en dat het creëren van een bepaald spanningsveld geen reden mag zijn iemand níet aan te wijzen een partij van Kyrgios te mogen leiden. Als iedereen werkt naar vermogen, als er geen persoonlijke grieven gaan meespelen, waarom niet?

Maar toch. Door Murphy in die stoel te zetten, gaan bij Kyrgios bepaalde gevoelens in werking komen en dan... Correct: dat hoort niet, maar het gebeurde nu wel.

Het ging om de service-klok, die door Murphy strikt (bewijsbaar zelfs) gehanteerd werd. Bij een overtreding daarvan ontplofte Kyrgios en gingen alle poppen dansen. "Als je dat bij Rafa Nadal doet, stop ik vandaag nog met tennis", was slechts een verholen wijze van kritiek van de Aussie. Daarna viel nog een keer het beroemde f-woord en na de tweede set nam Kyrgios de vrijheid een plaspauze te nemen.

In plaats van die sanitaire stop, liep hij het clubhuis in, met twee rackets onder zijn arm, hield even in, kreeg een woedeaanval, vergat de druk op zijn blaas en timmerde de Wilsons in elkaar. Tarantino had het niet beter in beeld kunnen brengen. Het was een man die zichzelf heel even en flink kwijt was, het deed idioot aan, het was wreed zelfs en je keek er met grote verbazing naar.

Chaos

Daarna werd het chaos. Kyrgios begon met praten, beledigde de umpire, lijnrechters, mensen in het publiek en verloor de controle op alles en vooral op zichzelf.

Murphy inmiddels hield zich knap in, gaf de juiste calls, liet hem ook begaan toen hij een plastic drankfles met veel misbaar voor de scheidsrechtersstoel kapot gooide en je zag de vijftiger zijn best doen niet overgekookt over te komen, hetgeen een prestatie van niveau was. Godallemachtig, wat was Kyrgios vervelend en hij tartte alles en iedereen. Hij mopperde, schold, sloeg ridicule ballen fout, miste een tussen-zijn-benen-slag volledig en een groot deel van het publiek was hem ineens beu.

Kachanov hield zich voortdurend in, maar speelde soms met rook uit zijn oren. Het is ook wat als er iemand aan de andere zijde van het net zijn uiterste best doet om als een vervelend, verwend kliertje een sportwedstrijd te ontregelen. Op enig moment nam ATP-supervisor Gerry Armstrong plaats op de tribune; als extra paar ogen en oren om waar te namen wat Kyrgios allemaal uitvrat en wat hij riep of zei. Armstrong bewoog niet en sloeg slechts op; dat kan niet anders.

In de derde set maakte Kyrgios van de wedstrijd een farce. Hij serveerde in a hurry, sloeg ballen meters uit, kletste tegen mensen uit het publiek en toen de partij klaar was, liep hij over het veld en kwam op vijf meter voor de stoel van Murphy uit. Kyrgios liet een kleine, venijnige fluim uit zijn mond komen en riep 'you f*cking tool' naar de stoel. Neen, geen 'fool', maar 'tool'.

Vervolgens herstelde hij de orde in zijn hoofd, gaf zijn gebroken rackets weg aan kids, gooide polsbandjes en handdoeken en ook zijn beide schoenen in het publiek en tekende nog wat grote tennisballen bij kinderen die hem stonden op te wachten.

Een dikke boete

Was that all there was? Eigenlijk wel. Natuurlijk zou hier een boete volgen, misschien zelfs wel een schorsing. Die boete klom behoorlijk boven de 100.000 dollar overigens.

Begrijp me goed: wat het canaille uit Brisbane deed kon gewoon niet. Hij overschreed vele grenzen en verdient een straf, maar dan weer denk ik... Als je in plaats van die rustige Ier een ander in de stoel zet, zorg je ook voor een rustiger basis om een goede tenniswedstrijd te spelen. Tezelfdertijd geef ik toe dat toegeven aan de luimen van deze 'punk' ook niet de oplossing is.

De jonge vent die ooit, op de baan, tegen de Zwitser Stanislas Wawrinka botweg luidkeels zei: "Weet je dat jouw vriendin door (de Australische speler, m.s.) Thanasi Kokkinakis genaaid wordt?" moet nu ook leren dat hij zijn grote gaffel moet houden, dat hij alle schroefjes in zijn hoofd moet aandraaien en dat hij eerder op een bank van Freud moet gaan liggen dan een volgende partij te gaan spelen.

Het is onwaarschijnlijk dat iemand zo geniaal kan spelen, zo leuk tegenover kinderen in het publiek is en zich zo kan misdragen zoals hij in Ohio deed. En toch gebeurd het steeds weer. Benieuwd wat de tennisbazen met dit ongeleide projectiel gaan doen voor de US Open? Daar is hij, Nick Kyrgios, de publiekstrekker nummer drie. Achter Federer en Nadal dus.

Wachten op een uitbarsting

Want, om heel eerlijk te zijn, het grote publiek, u en ik dus ook, verwachten soms een geniale bal van de Aussie en weten tevens dat hij het in de bovenkamer niet helemaal op orde heeft en wachten dus ook op een uitbarsting. Dat is het dubbele in dit alles.

Neen, ik verdedig hem niet volledig, ik hoop alleen dat Murphy, in weerwil van alles, niet weer in de stoel wordt gezet als Kyrgios moet spelen. Dat blijkt dus om knetterende problemen te schreeuwen.

Voorkomen is beter dan ontsporen, hoe leuk en spannend we allen die ontsporingen ook vinden, want we blijven allen voorstander van mensen die het aandurven ietsjes buiten de lijnen te kleuren. Omdat we dat zelf namelijk niet aandurven. Enige vorm van beschaving heeft soms ook zijn nadelige kanten.

Welke? Dat je de 'onbeschaafden' niet of nauwelijks kunt volgen in hun doen en laten.

Over Mart Smeets

Mart Smeets is radio- en televisiepresentator, journalist en sportcommentator. Iedere zaterdag beschouwt hij voor EenVandaag gebeurtenissen en verhalen uit de sportweek, en zaken die daar aan verwant zijn.