'Belast de huisarts niet met de abortuspil'

Buurman is helemaal voor: "Het gaat vrouwen helpen betere toegang te krijgen tot abortuszorg." De zorg is nu niet erg toegankelijk, vindt ze: "Er zijn veertien abortusklinieken, verspreid door Nederland, als je op het platteland woont moet je erg ver reizen." Het aanbieden bij de huisarts verlaagt die drempel en zorgt voor een vertrouwde omgeving.

Vertrouwde omgeving

Die vertrouwde omgeving wordt door Van Wolfswinkel in twijfel getrokken: het kan namelijk niet met alleen een huisarts. Een abortuspil mag namelijk maar tot negen weken: "Er moet dus een termijnbepaling plaatsvinden, dat moet door een echoscopist. Er worden dus sowieso derden bij betrokken", stelt hij. Ook het ophalen bij de apotheek zorgt dat er nog meer mensen bij betrokken zijn.

Buurman wijst erop dat alle mensen die erbij betrokken zijn beroepsgeheim hebben: "We sturen wel vaker mensen voor een echo en dat mag ook niet doorverteld worden. Voor een echo kunnen we mensen gewoon doorsturen en terugvragen op spreekuur", vindt zij. Ze wijst erop dat het geen ingewikkelde ingreep is: na de termijnecho, kunnen er pillen worden voorgeschreven en neemt de vrouw deze zelf in.

Eén tot vijf keer per jaar

De gemiddelde huisarts krijgt één tot vijf gevallen abortusaanvragen per jaar. Onder de negen weken zal daar ook nog eens maar een deel van zijn. Dat is niet zo vaak, vindt Van Wolfswinkel, dus hij vraagt zich af of het de moeite waard is om onderwijs te volgen en accreditering te krijgen. "Is het dan geen symboolpolitiek?" vraagt hij zich af. “Het is toch al goed geregeld in Nederland?”

Buurman benadrukt dat huisartsen niet gedwongen zullen worden om een abortuspil. Ze bekijkt het vanuit de ongewenst zwangere vrouw: “Zij heeft een beslissing genomen, wie ben ik om daaraan te twijfelen? Als een vrouw een abortus wil, heeft zij dat recht in Nederland.”