Gehandicaptenzorg trekt lessen uit eerste lockdown (maar het blijft zwaar)

Woongroepen die herhaaldelijk met elkaar in quarantaine moeten, kinderen met een beperking die niet naar school of de dagbesteding mogen, ziek personeel en onderbezetting. In de gehandicaptenzorg is het na twee jaar corona wederom alle hens aan dek.

Kamerquarantaine

Bestuurder Ageeth Ouwehand van ’s Heeren Loo - een grote instelling op het gebied van zorg voor mensen met een verstandelijke beperking - heeft ook dingen geleerd deze pandemie. "Voor sommige mensen was kamerquarantaine heel traumatisch", is één van die lessen.

Volgens haar hebben sommige bewoners daar zo’n klap van gekregen, dat ze nog steeds niet graag naar hun kamer gaan omdat dit hen herinnert aan de eenzame opsluiting. "Dat doen we niet meer. We kijken of we zoveel mogelijk maatwerk kunnen leveren."

Stressvolle situaties

Het is schipperen tussen de maatregelen en wat goed is voor de bewoners en cliënten. "Mensen met een beperking zijn de meest gehoorzame burgers als het gaat over de maatregelen." Dat is fijn, maar dat legt ook veel verantwoordelijkheid bij het personeel, zegt Ouwehand. "Wij besluiten steeds voor een ander."

Het opvolgen van de regels staat ook op gespannen voet met het psychisch welzijn. Sommige van de cliënten van ’s Heeren Loo wonen thuis. Kinderen met een beperking kunnen soms niet meer naar school of de dagbesteding, wat voor stressvolle thuissituaties zorgt. "Artsen krijgen bijvoorbeeld een vraag voor meer rustgevende medicatie. Dat is echt ingewikkeld."

In zulke gevallen wordt er eerst gekeken of de afleiding voor het gezin er omheen beter geregeld kan worden zodat mensen weer kunnen ontspannen.

Psychische schade

Het is volgens Ouwehand "niet uit te sluiten" dat cliënten blijvende gezondheidsproblemen aan de coronatijd overhouden. Toch wordt er nu veel meer maatwerk geleverd dan in de eerste golf, toen angst en paniek overheerste. "We zeggen nu tegen onze locaties dat ze zelf moeten kijken wat er wel en niet kan. En dan gaan we uit van wat er wél kan voor het goede leven van de cliënt. Dit is anders niet vol te houden."

Spraakmakers-verslaggever Thomas Schuurman ging langs bij één van de woongroepen in Katwijk waar dagbesteding wordt aangeboden voor mensen met een beperking. Hij sprak daar met cliënten en personeel. "Veel cliënten hebben die liefde, geborgenheid en knuffel nodig. Dan kun je niet zeggen: nu even niet."