John van den Heuvel koos als kind bewust voor het goede pad

Van den Heuvel is opgevoed met het idee: eerlijkheid duurt het langst. Maar dan belandt hij in de pubertijd, gaan zijn ouders scheiden en ontdekt hij dat zijn vader niet zijn biologische vader is. "Ik kwam in een fase dat waarin ik obstinaat werd, om het voorzichtig uit te drukken."

Politiebaan werkte als rem voor criminele pad

De problemen in het huwelijk van zijn ouders, een schorsing van school en het nieuws over zijn biologische vader, Van den Heuvel noemt het "allemaal factoren die meespeelden dat ik niet lekker in mijn vel zat". Op zijn vijftiende weet hij: ik wil bij de politie. "Dat was voor mij wel een rem om het criminele pad op te gaan. Maar stel dat je vanaf je vierde of vijfde jaar te maken krijgt met stress en spanning thuis en sociale verwaarlozing door je ouders, dan is het bijna een wonder als je niet ontspoort."

Bert Dijkstra, Telegraaf-collega van John van den Heuvel, schreef het boek: John van den Heuvel, een lustrum lang extreme beveiliging, dat deze week verscheen. In het boek schrijft Dijkstra over het werk van de misdaadverslaggever en hoe het is om te leven met voortdurende dreiging.