Henny Vrienten ná Doe Maar

Binnenkort verschijnen alle liedteksten van Vrienten in een boek, aangevuld met korte verhalen. Het boek mag als zijn biografie gelden, want aan verzoeken van anderen werkte hij nooit mee. ''Ik vind dat altijd totaal saaie slaapverwekkende lectuur. Ik heb ook niet zoveel te vertellen en wat er te vertellen is, zeg ik niet.''

Tussen de Regels

Vrienten kiest bewust wat hij wel en niet vertelt. De rest is tussen de regels door ''te ruiken'', maar niet te lezen. ''Mijn moeder die met karnemelk en koekjes mijn kamer binnen kwam als ik gitaar zat te spelen, daar vertel ik graag over. Maar in ieders leven gebeuren natuurlijk ook schaamtevolle dingen.''

Terug in de tijd

De werkwijze van Vrienten als soloartiest verschilt sterk van de werkwijze toen hij nog onderdeel uitmaakte van Doe Maar. ''We wilden Nederlandse popmuziek maken, dat was toen niet gebruikelijk.'' Bij Doe Maar hanteerden ze één credo: geen woorden gebruiken die je niet ook in spreektaal gebruikt. De teksten werden geschreven op bierviltjes en setlijsten.

Ook in de bus schreef Vrienten nummers. ''We gingen op weg naar Groningen, dat was vanuit Brabant een heel eind rijden, en dan zaten Ernst en ik in de bus met gitaren.'' 's Avonds probeerden ze de liedjes direct uit tijdens het optreden. ''Als er iets van beweging in het publiek zat, dan bleef het erin.''

Bang in bed

In 1984 bracht Vrienten zijn eerste soloplaat uit: Geen Ballade. Het nummer bed mensen van de plaat was ''een bang liedje''. Vrienten was indertijd naar eigen zeggen een bang mannetje. ''Er gebeurde iets raars met dat bandje, ik kon niet over straat lopen. Ik wilde binnen blijven. En als je in bed ligt ben je veilig.''

Medeklinkers inzingen voor Herman Brood

Samen met Herman Brood maakte hij de hit Als je wint. Brood kwam drie of vier dagen te laat de studio binnen in ''kennelijke staat''. Brood zong het nummer in en verdween ''in een limousine vol lege alcoholflessen en lege papiertjes waar van alles in had gezeten.'' Van wat Brood ingezongen had, verstond Jean Blaute niets. "Ik heb twee dagen lang de medeklinkers in staan vullen.''

'Oudemannengezeik'

Ik zijn solowerk ontkomt Vrienten er niet aan terug te kijken. ''Dat wil je niet, dat oudemannengezeik. Maar je maakt je altijd een klein beetje schuldig aan terugblikken.''