Roald Dahl en zijn gruwelijke huwelijksoplossingen

Uit dit fragment blijkt dat Roald Dahl er ook in het echte leven niet voor schuwde om kinderen gruwelverhalen te vertellen:

"In Den Haag had hij boeken gesigneerd op de kinderboekenmarkt 1986 in het Haagse Centraal Station. Hij was uitgenodigd voor de lunch daarna in de Bijenkorf. Die dag was de dochter van vrienden met me mee. Natuurlijk was ze dol op de boeken van Dahl. En om dat circus rond de meesterverteller eens mee te maken, dat was een buitenkans voor haar. Ze zat op de middelbare school en had dus Engels.

In de grote Haagse Bijenkorf moesten we naar het restaurant, dat op de hoogste verdieping lag. We gingen met de roltrap en Andrea stond op de tree naast Dahl. Hij begon tegen haar te praten.

‘Zo, spreek je al Engels?’

‘Ja,’ zei ze bedeesd. Wel was Dahl de eerste Engelsman met wie ze Engels sprak, maar dat maakte niet uit. Dahl vroeg hoe oud ze was.

‘Vijftien.’

‘Zo,’ zei hij met zijn mooie sonore stem, ‘dan is het nog lang niet zover, maar op een dag zou je wel willen trouwen, is het niet.’

‘Ja.’

Maar later komt er onvermijdelijk een dag dat je wel genoeg van je echtgenoot hebt en je van die man af zult willen.’

…Andrea keek omhoog naar die lange man. We stapten op de volgende roltrap, richting de tweede etage.

‘En hoe denk je dat je dat op een manier kunt doen zonder dat iemand het merkt, ongestraft?’ Ja, wat moest het meisje zeggen, en ik luisterde hoe dat gesprek verder ging.

‘Dat zal ik je vertellen,’ zei Dahl en met alle gruwelijke details begon hij zijn verhaal.

‘Listen! Je gaat naar de dierentuin en probeert aan de snorharen van een tijger te komen. Thuis hak je die harde haren in kleine stukjes en mengt ze regelmatig door het eten van je man. Je moet weten dat die snorharen zo scherp zijn als glassplinters en niet in je maag verteren, maar de maagwand doorboren. En als je dat goed gedoseerd doet, sterft je man er binnen twee dagen aan en niemand zal ontdekken hoe, en jij gaat vrijuit.’

Ik vroeg of Andrea het goed had begrepen. Jazeker.

Maar we waren nog niet aanbeland op de etage met het restaurant en Dahl deed er nog een schepje bovenop. Hij had een tweede manier om van je man af te komen voor haar in petto.

‘Je snapt wel dat je niet in elk land makkelijk aan de snorharen van een tijger kunt komen. Er is een tweede methode… vooral als je man dol op oesters is! Je koopt twaalf oesters, want oesters gaan altijd per twaalf. Je neemt een van die twaalf oesters en die stop je in de grond, het kan ook in een bloempot zijn, waar hij natuurlijk bederft, want een oester eet je rauw en na een dag is die begraven oester niet meer goed. De volgende dag dek je de tafel heel mooi en je serveert zes oesters op het bord van je echtgenoot en zelf neem je de andere zes op je bord. Zorg er wel goed voor dat die ene bedorven oester op zíjn bord ligt! En als de dokter komt omdat je man doodziek is, is het te laat!’

Precies toen we op de bovenste verdieping arriveerden, was Dahl klaar met zijn gruwelijke huwelijksoplossing.

Die twee verhalen, zo luchtig verteld terwijl we de roltrappen naar de lunch in de Bijenkorf namen, heeft hij later gebruikt in twee fabels."

Maran Olthoff is vanavond vanaf 20.30 uur te gast bij Langs de Lijn En Omstreken op NPO Radio 1.

Het ging deze week op NPO Radio 1 vaker over Roald Dahl. Luister hier die gesprekken terug: