Geschiedenis vrouwenbeweging HTKB en MVVN komt tot leven in reizende tentoonstelling

De verhalen zijn gebundeld in de tentoonstelling 'Veertig vrouwen om nooit te vergeten', waarin video's van de levensverhalen van vrouwen die een belangrijke rol hebben gespeeld in de Turkse en Marokkaanse vrouwenbeweging in Nederland getoond worden. In de reizende tentoonstelling zal, zoals curator Karima Aissaoui zegt, "iedereen versteld staan van de power die achter deze vrouwen en acties schuilt."

Handvaten

Aissaoui: "Wat ik vooral voelde in de eerste instantie toen ik met het onderwerp in aanraking kwam, was waarom er zo weinig bekend was over deze vrouwen. Het is groter dan alleen een vrouwenbeweging, wat deze vrouwen teweeg hebben gebracht is een landelijk ding." Zowel de HTKB als de MVVN hebben zich ingezet voor vrouwen die samen met hun partners als gastarbeiders naar Nederland zijn gekomen. Ze liepen tegen een taalbarrière aan en sommigen raakten geïsoleerd en konden niet meedraaien in de samenleving. De Turkse en Marokkaanse vrouwenbewegingen gaven praktische handvaten om mee te komen zoals taallessen, themabijeenkomsten, voorlichtingsbijeenkomsten, naailessen en fietslessen. De HTKB heeft ook grotere acties uitgevoerd, bijvoorbeeld het organiseren van een staking bij een kippenslachterij waar veel vrouwen werkten. Aissaoui: "Veel vrouwen van Turkse afkomst werkten in de fabriek, het was niet zo dat alleen mannen gastarbeiders waren. In de kippenslachterij waren hele slechte werkomstandigheden." Een actie zoals deze staking laat zien dat de vrouwenbeweging een hele brede, landelijke emancipatiebeweging was.

Andere vrouwenbewegingen

De HTKB en de MVVN zijn niet gefuseerd met (andere) Nederlandse vrouwenemancipatiebewegingen die toentertijd ook opkwamen, zoals de Dolle Mina's. De behoefte tot het bundelen van de krachten was er wel volgens Karima. Dat kwam naar voren tijdens haar werk als curator voor de tentoonstelling. De doelstellingen van de vrouwenbewegingen kwamen niet overeen: "De Nederlandse vrouwenbeweging was toen bezig met hele andere dingen, zoals gelijke lonen voor mannen en vrouwen en dingen op de werkvloer. Turkse en Marokkaanse vrouwen moesten het huis uit komen en de taal leren." De HTKB werd uiteindelijk in 1995 opgeheven, de MVVN zet zich nog steeds in voor het versterken van de maatschappelijke positie van vrouwen, maar naast de MVVN zijn er veel lokale initiatieven bijgekomen. De vrouwenbewegingen van nu zijn overkoepelend en divers, ze zijn minder op etniciteit of afkomst gericht.