Van techniek naar beleving: 5,3 miljoen euro om leesles weer aantrekkelijk te maken

"Ik denk dat het niet aan de boeken ligt", zegt Stronks, hoogleraar Vroegmoderne Nederlandse Letterkunde. "Het ligt ook niet aan de jongeren, maar het ligt aan de manier waarop we het leesonderwijs hebben ingericht. En daar doen we nu een jaar of 20, 25 iets, dat we ook weer terug kunnen draaien."

Want de problemen zijn bekend: de leesvaardigheid loopt achteruit, leerlingen hebben geen plezier in lezen. En dat komt volgens haar doordat er tijdens lessen te veel nadrukt ligt op weten en herkennen en weinig op beleven en ervaren. "Ik denk dat dat heel erg gescheiden is."

Digitale tijd biedt mogelijkheden

Meespeelt natuurlijk ook dat we in een digitale tijd leven. Stronks erkent de nadelen, maar ziet ook zeker kansen. "Mensen hebben een andere concentratiespanne. Er is meer afleiding, maar er is ook veel meer contact mogelijk met anderen die aan het lezen zijn."

En juist dat laatste biedt mogelijkheden. "We weten uit onderzoek dat dat enorm helpt, met elkaar praten. Daarmee maak je de woordenschat van de tekst eigen. Daarmee leer je reflecteren op wat er staat. Wat vind ik daar eigenlijk van? Word ik er boos van? Word ik er verdrietig van?" Dit is volgens haar belangrijk om je te verhouden tot onze maatschappij, ons verleden en onze identiteit.

Les van de toekomst

Dus juist die persoonlijke betrokkenheid, die moet je in het onderwijs zien te vlechten. En dat blijkt een lastig proces. Daarom duurt het onderzoek ook maar liefst 8 jaar en werkt Stronks samen met een veelheid aan partijen: van uitgevers tot pabo’s tot leerkrachten.

Hoe de les van de toekomst eruit ziet? "Ik denk dat de docenten meer ruimte krijgen om contact te leggen met studenten en ze te betrekken bij wat ze lezen. En dat leerlingen meer worden aangesproken om zelf iets doen. Dus zelf betekenis te maken."