Get Out: een film vol onzichtbare witte puntmutsen

De nieuwe speelfilm van cabaretier (!) Jordan Peele heeft in Amerika al records verbroken. Het is de eerste keer dat een zwarte schrijver en regisseur debuteert met een film die meer dan 100 miljoen dollar opbrengt. Indrukwekkend, maar ook relevant omdat Get Out een horrorfilm over racisme is.

De film gaat morgen in Nederland in première, maar cultuurjournalist van De Volkskrant Haroon Ali heeft hem al gezien. “Het gegeven van deze film is erg interessant”, zei Ali gisteren in het NPO Radio-1 programma Nieuws en Co. “De combinatie van horror en de rassenproblematiek in Amerika samen in een film, ik dacht: dat moet ik zien. Ik denk niet dat je snel iets als dit in de bioscoop zult zien.”

Get Out begint (zoals veel horrorfilms) redelijk onschuldig. Rose (gespeeld door Allison Williams, bekend van Girls) wil haar vriend Chris (Daniel Kaluuya, Black Mirror) aan haar ouders voorstellen. “Weten ze wel dat ik zwart ben?”, vraagt Chris. “Moeten ze dat weten?”, vraagt de naïeve Rose. “Misschien is het een goed idee om het ze te vertellen…”

Meet the parents

In eerste instantie lijkt alles goed te gaan. Rose’s ouders en hun vrienden zijn beleefd en begripvol. Ze vinden het totaal geen probleem dat Chris zwart is. Maar het begint Chris te dagen dat – hoewel ze het geen probleem vinden – ze wel érg veel bezig zijn met zijn huidskleur. ‘Onschuldige’ vooroordelen vliegen Chris om de oren, totdat het toch begint te voelen als regelrecht racisme. Niet-witte mensen kennen het gevoel: omringd zijn met mensen die ongelooflijk hun best doen om ze thuis te laten voelen, en hoe vervreemdend dat kan zijn. Get Out is: sommigen van mijn beste vrienden zijn zwart, in de vorm van een horrorfilm.

Regisseur Jordan Peele wilde met Get Out dit fenomeen van goedbedoelende mensen uitlichten. “Er is een scène in de film waarin allerlei blanke mensen met Chris proberen te praten over een zwart onderwerp”, legde Peele uit in een interview. “Het is een interessant verschijnsel. Het is niet hatelijk, het is een handreiking. Maar ik denk dat deze film toont hoe het is om in eerst instantie als een kleur gezien te worden, in plaats van een individu. Ook al is het goed bedoeld, het is toch een facet van de grote rotzooi die we racisme noemen. Het is een stukje bewijs dat we nog lang niet in een post-raciale wereld leven.”

Rednecks next door

En daarin zit een van de horrorelementen van Get Out. Dat witte puntmutsgewaden eng zijn weten we, maar een onzichtbaar wit gewaad is misschien nog wel enger. Want dan weet je niet of je vriend er een draagt, of je buurman, of je collega, of je schoonfamilie. Haroon Ali: “Wat ik heel mooi vind aan deze film is dat het normaal in Amerikaanse films over rednecks gaat – van wie je al aanneemt dat ze racistisch zijn en niet tegen dingen kunnen die anders zijn – maar dit zijn de white liberals die op Obama stemmen, maar toch een enorme afstand hebben van zwarte mensen en ze nog behandelen als iets exotisch.”

Het blijft uiteraard niet bij kleine raciale ergernissen: in de nette buitenwijken waar Rose’s ouders wonen blijkt er veel meer aan de hand te zijn. Maar het is moeilijk nog meer over de film te schrijven zonder het einde te verklappen. Sterker nog: de film neemt halverwege al een shockerende wending. Weet dit: Get Out is eng, grappig, relevant en origineel. Get out en ga het zien. Neem je vriend mee. Of je buurman, of je collega, of je schoonfamilie.