Boekenweekgeschenk uit 1950 maakt rentree

Het opnieuw uitgegeven boek draait om de 42-jarige Noldus Beukenoot die langs de deuren gaat om zijn overgeschilderde ansichtkaarten aan de man te brengen. Als de Amsterdammer op een dag zijn vroegere jeugdvriendin Jopie tegenkomt in het Gooi, brengt hij de middag met haar door en overhandigt ze hem 25 gulden. Vervolgens gaat het goed mis.

Etalagepop

Eenmaal terug in Amsterdam loopt Noldus enigszins beschonken langs een winkel vol damesondergoed. Hij ziet de etalagepop voor Jopie aan en slaat de ruit in. Uiteindelijk wordt hij, met een roze behaatje in zijn hand, aangehouden voor diefstal met braak en verzet bij de aanhouding.

Van het voorval weet Noldus zich amper meer iets te herinneren, maar hij brengt voor dit kleine vergrijp welgeteld elf maanden in de cel door.

Toen Marianne Philips het boek schreef, leed ze al aan een ernstige vorm van reuma. "Ze kon eigenlijk niet meer bewegen en lag altijd in bed", zegt de 75-jarige Belinfante. Veel herinnert de oud-directeur van het Joods Historisch Museum zich niet meer van haar oma. "Als klein kind is een hoog ziekenhuisbed een enorme barrière en in die zin herinner ik me niet veel."

'Dan verdwijn je langzaam maar zeker'

Als een van de eerste vrouwen werd Philips in 1919 gemeenteraadslid. Pas op haar veertigste begon ze met schrijven. Haar debuutroman De wonderbare genezing verscheen in 1929 en in de daaropvolgende jaren verschenen zeven boeken van haar hand.

De Tweede Wereldoorlog zorgde voor een noodgedwongen schrijfpauze. Als Joodse vrouw mocht Philips niets uitbrengen. "Ze werd ook weggeschreven uit alle literaire leerboeken, dus dan verdwijn je langzaam maar zeker", zegt haar kleindochter Belinfante.

Aanvaarding

Ondanks de reuma pakte Philips het schrijven na de Tweede Wereldoorlog weer op. Na een reeks ziekenhuisbehandelingen zonder het gewenste resultaat ging ze in 1947 terug naar huis. "En toen is ze weer gaan vertalen en schrijven", zegt Belinfante. "Ze kon daar helemaal niet zonder."

Zo schreef ze uiteindelijk De zaak Beukenoot. Het zou haar laatste boek worden. Ze overleed in 1951 op 65-jarige leeftijd. "Ze is dus blijven schrijven toen ze moest aanvaarden dat het nooit meer overging en dat het was zoals het was."