Tv-kok Sharon de Miranda: 'Ik begrijp nog steeds niet dat mensen het niet leuk vinden om te koken'

Curaçao

"Ik hou al mijn hele leven van koken en eten." Op haar negende wist ze al dat ze kok wilde worden. Sharon de Miranda is geboren in Nederland en deels opgegroeid op Curaçao. "Het is waar mijn passie voor eten vooral vandaan is gekomen", vertelt ze over Curaçao.

"Mensen genieten daar net zoveel van eten als ik. Er wonen daar zoveel verschillende culturen en eten verbindt. Ik heb leren koken op Curaçao." Ze volgde er de koksopleiding waarbij de Zuid-Amerikaanse keuken centraal stond. Ze ronde haar opleiding af in Amsterdam, met het accent op de Franse keuken.

'Eten is mijn alles'

"Rond mijn veertiende keek in naar Jamie Oliver op tv en toen dacht ik, dat wil ik ook. Toen ging iedereen mee kijkhard uitlachen. Ik lijk verre van op Jamie Oliver. En ik sprak heel snel; ik was totaal onverstaanbaar."

"Het ging erom wat Jamie Oliver met mij deed", omschrijft Sharon de aantrekkingskracht van de tv-kok. "Ik vind dat hij kan koken op een manier dat je zin krijgt om te koken. Hij neemt je mee op een manier dat je dacht, dat wil ik ook gaan maken. Ik leerde van hem. Het bereik dat hij heeft vind ik fantastisch."

"Ik begrijp nog steeds niet dat mensen het niet leuk vinden om te koken. Dat mensen niet van eten houden; in mijn hoofd bestaat dat niet. Eten is mijn alles. Echt mijn alles. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Ik heb van mijn obsessie mijn beroep gemaakt."

Koken met lokale producten

Sharon combineert in haar recepten diverse eetculturen, zoals de Nederlandse, Surinaamse, Antilliaanse en de Indische keuken. Ze vindt het belangrijk om met seizoen producten te werken die, als het even kan, uit Nederland komen. "Ik denk dat ik aan mijn tijd op Curaçao heb overgehouden dat ik een hekel heb aan alles importeren. Want dat moet daar. En dat is vreselijk. We hebben hier zoveel mooie producten, ga daar toch lekker mee koken. Dat is echt mijn verhaal."

Als ze een recept uitlegt op tv, gaat Sharon fluisteren. "Ik vind het heel belangrijk dat iedereen kan koken. Vijftien jaar geleden ben ik de zorg ingestapt en leerde ik mensen met een verstandelijke bespreking koken. Het was toen heel belangrijk om duidelijk te zijn: rustig en duidelijk praten. Ik benoem ook alles. Dat krijg je er na vijftien jaar niet meer uit."