Daphne Wesdorp is 24 en oorlogscorrespondent: 'Wees geen held'

"Het is misschien gek om toe te geven, maar als ik in Oekraïne ben is er geen andere plek waar ik wil zijn. Het voelt alsof ik daar verschil kan maken. Als ik in Nederland ben word ik doodongelukkig", zegt Wesdorp.

"Ik ben eigenlijk op alle plekken geweest behalve Kiev. Ik merkte al snel dat daar zoveel journalisten op dit moment zijn, dat er voor mij als freelancer geen reden was om daarheen te gaan. Misschien ken je de foto's nog wel van Boetsja: vijftig journalisten die allemaal dezelfde foto maken van een lijk die daar ligt. Daar hoef ik niet te zijn, dacht ik. Ik ben altijd geïnteresseerd geweest in de context, niet in de koppen die je ziet in de krant."

War junkies

"Er zijn heel veel journalisten in Oekraïne die er zijn voor de kick, de war junkies. Ik ben helemaal niet zo. Ik ben daar om verhalen te vertellen. Als ik een rookpluim van een brandend gebouw zie, dan ga ik daar niet heen als er geen burgers zijn. Ik ben er niet om een coole foto te maken. Als er geen verhaal is, dan hoef ik daar niet te zijn", aldus Wesdorp.

"Ik ben ontzettend veel mensen tegengekomen die jonger zijn dan ik. Twintigjarigen zonder ervaring, die alleen maar protesten hebben bijgewoond en daarvan foto's hebben gemaakt. Ik heb ook niet veel ervaring, maar ik weet enigszins hoe het werkt. Ik heb antropologie en conflict studies gedaan, ik ben in Irak en Palestina geweest. Dit is waar mijn passie ligt, dit is wat ik wil doen."

Ervaring

"Ik omring mezelf alleen maar door mensen die meer ervaring hebben dan ik. Daaruit heb ik geleerd: wees geen held. Toen we bijvoorbeeld in Charkov aankwamen zagen we drie burgers die om het leven waren gekomen. Dat is natuurlijk verschrikkelijk om te zien, maar vijf minuten later werden we gebombardeerd. Op dat moment moet je niet willen blijven staan en de foto's blijven maken, je moet gewoon zo snel mogelijk weggaan. Wees geen held."