Op het spoor naar vrede: De 'Iron People' in Oekraïne

"Ze worden gezien als verzetsstrijders", vertelt Jelle Krings. De Nederlandse fotograaf zag tijdsen zijn tijd in Oekraïne iets opvallends: de belangrijke positie van spoorwegmedewerkers in de oorlog. Ten eerste faciliteren zij namelijk vluchtroutes. "Ze waren er verantwoordelijk voor om al die mensen zo snel mogelijk het land uit te krijgen", vertelt Krings. En dat is niet het enige waar ze voor ingezet worden: "Ook voor logistiek: materieel en militairen naar de juiste plekken te krijgen", legt Krings uit.

Ze zijn dus ontzettend belangrijk in de oorlog, maar ook daarvoor hadden ze al een prominente positie in de maatschappij. 1 op de 10 Oekraïners is spoorwegmedewerker. "Die spoorwegmedewerkers komen vaak uit spoorwegfamilies die generatie op generatie dat werk hebben doorgegeven."

Helden

Ze stonden dan ook al bekend als 'Iron People'. Die geuzennaam hebben ze gekregen omdat het spoor onderhouden in Oekraïne ontzettend hard werken is. Met de oorlog kreeg deze bijnaam ineens een extra dimensie: "Opeens werden die 'gewone mensen' van essentieel belang voor de oorlog", legt Krings uit. Want deze ijzeren mensen voelen de verantwoordelijkheid om aan het spoor te blijven werken. Het plichtsbesef in Oekraïne is groot: "Iedereen moet in het land zijn steentje bijdragen om Rusland op afstand te houden", zegt hij.

En het harde werken is niet het enige wat dit beroep zwaar maakt. "Alleen al het werken aan het spoor betekent in Oekraïne dat je een enorm risico loopt", legt Krings uit. Het spoor is namelijk een target voor het Russische leger. "Het spoor is van essentieel belang, niet alleen om mensen naar veiligheid te krijgen maar ook voor de oorlogslogistiek", vertelt hij. En juist daarom is dit een target in de oorlog.

De spoorwegmedewerkers worden dus gezien als echte helden. Ze faciliteren dat Oekraïne zich kan verdedigen en brengen tegelijkertijd mensen in veiligheid. "Ze staan aan de frontlinie van de civiele kant van de oorlog", vertelt Krings. En dus zien deze harde werkers de meest ernstige dingen en horen ze de meest gruwelijke verhalen.

Toekomst

Met de vredesonderhandelingen wordt er gesproken over het niet langer aanvallen van de infrastructuur. Positief dus, zeker voor de spoorwegmedewerkers, maar volgens Krings zijn zij nog sceptisch. "Het is nog heel erg onduidelijk wat dit gaat betekenen en of Rusland zich überhaupt gaat houden aan zo’n bestand. (…) Men is blij dat de gesprekken plaatsvinden maar moet eerst nog maar eens zien wat voor impact dat gaat hebben op de grond."