Ninamounah: 'We zijn allemaal dieren met een culturele jurk'
- Nieuws
- Ninamounah: 'We zijn allemaal dieren met een culturele jurk'
Motorkleding, Franse korsetten en krijtstreep maatpakken. Volgens Ninamounah Langestraat en Robin Burggraaf zijn we allemaal dieren die een culturele jurk dragen. Vier jaar geleden begonnen ze een modelabel onder de naam Ninamounah. Hun collecties zijn ruig, eigenwijs en zeer uitgesproken. Twee keer eerder showde ze hun werk in Parijs. Afgelopen week voor het eerst op het hoogste podium voor de pret-a-portershow, in een online versie. In Kunststof vertellen ze hun collectie: Seduce me, met paringsrituelen uit het dierenrijk als inspiratie.
Video niet beschikbaar
De twee ontmoetten elkaar in hetzelfde pleegezin. Ninamounah: "Ik was bezig met mezelf, met de Rietveld Academie en kunstenaar worden. We waren niet direct de beste vrienden. Ik vond hem een soort irritant broertje. Hij was fashion black, met een enorme bos krullen en heel gekke brillen. Ik droeg pakken, de oude kleding van mijn vader. Robin: "Ik vond Ninamounah super intimiderend toen ik haar voor het eerst zag. Een paar jaar later ben ik haar gaan assisteren en toen klopte het heel goed tussen ons."
Geen catwalkshow
"Nu stonden we voor het eerst op het programma in Parijs en dat kan alleen als je aan een bepaalde kwaliteit voldoet", vertelt Robin. "In plaats van een show op de catwalk maakten alle modehuizen een registratie van hun shows. De traditionele modeshow in een nieuwe vorm. Dat hebben we opgenomen in galerie W139 in Amsterdam. Dus deze keer niet met acht koffers naar Parijs, maar gewoon vanuit huis een filmpje uploaden. Dat was nogal een anticlimax."
Fetisj voor slakken
Voor het merk Ninamounah spelen duurzaamheid en genderneutraliteit een belangrijke rol. Net als elementen uit het dierenrijk. Ninamounah: "Deze collectie is geïnspireerd op de paringsrituelen van slakken. Als je goed kijkt vormt de belijning een patroon van slakkensporen. Dat zijn toch wel mijn lievelingsdieren. Die fetisj voor slakken komt uit mijn jeugd die ik doorbracht in het kunstenaarsdorp Ruigoord. Ik speelde met slakken en insecten in plaats van barbies. Mijn oma vertelde me dat ik als kind zangles gaf aan mijn lievelingsslakken bij de vijver. Ik had nogal een grote fantasie en had ook een eigen ziekenhuisje voor die dieren.
Midas Dekkers is mijn lievelingsschrijver en zijn boek De Larf mijn lievelingsboek. Ik nodig hem ook altijd uit voor onze modeshows, hij komt vast een keer
De vorige collectie hebben we gemaakt in de beginfase van corona. We vroegen ons toen af: wat heeft de wereld nodig of juist niet. Want ik voel me als ontwerper vaak schuldig over wat ik wel of niet moet toe voegen aan de meest vervuilende industrie dat er is. We hebben ook geen show gedaan. Het thema was toen The Nest, terugkeren naar je familie. Dus met heel Hollandse details, klompen, kraplappen en weedplantages als inspiratie. Nu zijn we een stap verder in het verhaal."
Gevlekte hyena
"Nu hebben we de vraag: waar zijn de anderen? Bestaat het verleidingsritueel nog?", vervolgt Ninamounah. "Ik hoop dat die verleiding en de connectie met anderen weer terug komt. Het is een onderzoek geworden naar de echte mens; het dierlijke in de mens dat we eigenlijk vaak verstoppen. Ik kwam uit bij de gevlekte hyena, de vrouwtjes werden in de biologie lang voor mannetjes aangezien vanwege een buiten proportioneel grote clitoris die voor penis werd aangezien.
De vrouwtjes zijn dominant bij die soort. De clitoris is ook het geboortekanaal, dat is toch wel heel dapper van die dieren. Het idee dat mannelijk en vrouwelijk nog veel ingewikkelder ligt dan wij weten, vind ik zo'n interessant gegeven. Dat is iets waar ik voor mezelf ook al zo lang mee bezig ben. Dat komt heel sterk terug in deze collectie."
Gerelateerd
