Danspionier en producer Eddy de Clercq: 'Ik voel dat zolang de oorlog speelt ik niet moet optreden'
- Nieuws
- Danspionier en producer Eddy de Clercq: 'Ik voel dat zolang de oorlog speelt ik niet moet optreden'
In de jaren tachtig was Eddy de Clercq oprichter en dj van club de Koer en club RoXY. Veertig jaar later is muziek nog steeds het belangrijkste in het leven van de danspionier en producer. Zijn nieuwe album Afrotronic is geïnspireerd op Afrikaanse ritmes en sferen. “Het fysiek in handen krijgen van je album voelt als de geboorte van een nieuw kind", vertelt Nederlands eerste house-dj in Kunststof.
Video niet beschikbaar
Het verdwijnen van koraalrif
Een van de nummers op het nieuwe album gaat over het verdwijnen van koraalrif. “Het deed me pijn om te zien hoe het koraalrif lijdt onder klimaatverandering door toedoen van de mens. Ik heb daar een gedicht over geschreven en het laten vertalen in het Xhosa, een van de elf Zuid-Afrikaanse talen.”
Eddy heeft een huis in Zuid-Afrika en is werkzaam aan de International Library Of African Music. “Dat gedicht klonk uit de mond van de zangeres zo prachtig, dat we er samen met een gitarist en een kalimbaspeler muziek van hebben gemaakt.”
Experimentele muziek
Zijn muziek is experimenteel, net als vroeger. “Ik richtte club RoXY op om de muziek te kunnen draaien die ik zelf wilde. Ik combineerde nieuwe elektronische muziek met bijvoorbeeld tango, funk, soul, Afrikaans en Latin.” Het duurde lang voordat het aan aansloeg, maar uiteindelijk haalde Eddy zijn gelijk en werd het een legendarische club. “In de nieuwe Netflix-serie Dirty Lines speelt club RoXY zelfs een belangrijke rol. En een door mij gemaakt nummer gaat gebruikt worden als tune.”
Verdrietige tijden
In de hoogtijdagen van club RoXY sloeg de aidsepidemie in Amsterdam hard om zich heen. “Ik heb dat overleefd terwijl ik er middenin stond. Het was een hallucinerende, surrealistische wereld. Van de ene op de andere dag zag je mensen niet meer die je vroeger altijd overal tegenkwam. Ze vielen met bosjes.”
Volgens Eddy voelde het als een grote reset. “In New York kwam ik vaak in The Saint, een fameuze homoclub met duizenden mensen op de zaterdag. In de aidsepidemie kwam ik daar om drie uur ‘s nachts binnen en waren er slechts vijftig mensen, terwijl al het entertainment gewoon doorging.”
'Zolang de oorlog speelt, moet ik niet optreden'
Door de oorlog in Oekraïne vraagt Eddy de Clercq zich nu af of hij zelf moet blijven optreden. “Ik zou zelf nu niet kunnen feesten. Ik kan niet staan hossen en denken dat er niets aan de hand is. Het is het grootste drama in de Westelijke samenleving sinds ik ben opgegroeid.
Ik voel dat zolang de oorlog speelt ik niet moet optreden. Het komt zo dichtbij, het wordt steeds enger en treft steeds meer mensen.” Er is echter een evenement waarvoor Eddy een uitzondering zou maken. “Als ik word gevraagd om te draaien op een benefietconcert voor Oekraïne sta ik als eerste in de rij.”