Sunny Bergman: 'Onderzoek je eigen racistische gedachten'
- Nieuws
- Sunny Bergman: 'Onderzoek je eigen racistische gedachten'
In haar nieuwe documentaire Oproerkraaiers onderzoekt Sunny Bergman het hedendaagse activisme en de relatie tussen actievoeren en maatschappelijke verandering. Wie zijn deze oproerkraaiers en wat beweegt hen?
Video niet beschikbaar
Vervelende oproerkraaiers
Sunny: "De motivatie voor mij om deze film te gaan maken, is enerzijds omdat ik zelf als activist een weerstand oproep, als ik kijk naar alles wat ik heb meegemaakt als activist. Ook het feit dat mensen dan denken, activisme en journalistiek gaat niet samen. De tweede reden was dat ik zag dat activisten die ik ken heel erg gecriminaliseerd worden."
Afgelopen jaar trok Sunny op met een breed scala activisten. De film is in zeker zin activisme over activisme. "Het is een soort ode aan activisme. En tegelijkertijd is dat ook ingewikkeld, want ben ik dan voor alle activisten?"
Hoe komt het dat activisten meestal eerst gezien worden als vervelende oproerkraaiers? "Uit verschillende onderzoeken blijkt dat mensen activisten zo irritant vinden, omdat zij hen confronteren met hun eigen onvermogen. Ergens denken ze dat activisten zichzelf ook beter vinden." Activisten roepen weerstand op, omdat ze de mensheid wijzen op de inconsequentheid van hun gedrag."
'Ontkenning van het probleem, dat is het probleem'
"Dat is ook de misvatting," legt Sunny uit. "Dat je ergens voor strijdt, betekent niet dat je zelf geen fouten maakt. Ik ben een antiracisme activist en een antiseksisme activist. Maar ik heb zelf natuurlijk ook residuen van dat gedachtegoed in mijn bewustzijn, waardoor ik ook foute dingen denk of fouten maak of foute dingen zeg.
Wat ik zelf met mijn werk juist probeer te doen is om te kijken: kunnen we daar het licht op schijnen. Hoe wij geïndoctrineerd zijn en waar ons eigen onvermogen ligt. Op het moment dat je bewust wordt, dan kun je dat gaan veranderen."
Eigen gedachtes onder de loep nemen
Dus als je jezelf betrapt op een racistische gedachte, dan kun je denken, 'oh, dat was racistisch en hoe zit dat en waarom denk ik dat'. En vervolgens, als je daar niet zo krampachtig over hoeft te doen, kun je juist groeien daarin. Als je voortdurend in die ontkenning blijft hangen, kom je nergens.
Het liefst zou ik willen dat mensen door mijn documentaires opnieuw over hun vooronderstellingen gaan nadenken. Dat ze hun eigen gedachtes onder de loep nemen. Of misschien denken, zo had ik er nog nooit tegenaan gekeken. Uiteindelijk hoop je dat het tot daadwerkelijke verandering leidt."
Gerelateerd
