Roxane van Iperen over hoe de middenklasse conservatiever is geworden

"Het is vooral geboren uit frustratie dat ik zag dat we een soort hangende plaat werden die alleen maar reageerde op de extremen, met name aan rechterzijde. Waar we iedere week wel weer een column over konden schrijven. Boze tweets, talkshows, het hele circus. Het brede midden krijgt bijna geen aandacht meer. Wat er met een veel bredere groep gebeurt wordt ondergesneeuwd. Dat wilde ik eens een keer verder uitwerken", zegt Van Iperen.

Onder druk

"Zeker in Nederland is de middenklasse van oudsher ontzettend belangrijk. Ik constateer in dit boek dat als je die middenklasse maar lang genoeg onder druk zet dat er een meer gesloten middenklasse ontstaat. En dat is een voedingsbodem voor radicale uitwassen", stelt Van Iperen.

"In Nederland zie je na de oorlog een optimisme dat voortkwam uit het idee dat je hogerop kan komen ongeacht je achternaam of kapitaal. Enerzijds durfden mensen meer risico te nemen, anderzijds viel een bepaalde onzekerheid weg. Dat naoorlogse optimisme is veranderd in een soort krampachtigheid want 'mijn kinderen gaan het niet meer beter krijgen dan ik en misschien zelfs niet even goed als ik'."

Oplossingen

"Die middenklasse gedijt bij sterke publieke voorzieningen, dus daar moet je op ingrijpen. Kijk naar segregatie in het onderwijs, huisvesting, zorg. Ten tweede drastische belastingherziening, dus de waarde achter arbeid weer gaan belonen in plaats van vermogen. En het derde is dat die extremen allemaal gebaseerd zijn op iets waar we heel lang niet naar gekeken hebben. In die extreme theorieën zitten ook wel waarheden die aangepakt kunnen worden", aldus Van Iperen.