Manon Spierenburg: 'Dove mensen zijn onzichtbaar in onze samenleving'

Aandacht voor de doven

Spierenburg zei dat een op de zeven mensen last heeft van gehoorschade, maar dat dit niet zichtbaar is. "Doofheid is niet te zien zoals blindheid. Mijn dochter begon gelijk in mijn oren te kijken of er iets te zien was, maar dat was er natuurlijk niet."

Niet alleen als handicap is doofheid slecht te zien, ook de vertegenwoordiging in de maatschappij mag van haar breder. "Er zijn ongelooflijk veel dove mensen. En we zijn nooit te gast in radioprogramma’s, nooit in tv-series, nooit in talkshows en staan nooit in boeken." Haar boek verandert dat. "Ik hoor van veel dove mensen dat er eindelijk iemand is die hun verhaal heeft opgeschreven!"

Angst

Spierenburg overwon haar angst door 'uit de kast te komen' over haar doofheid. "Ik was bang dat ik een paria zou worden voor mijn vrienden en alles kwijt zou raken wat ik liefhad. Waarom zou je praten tegen iemand die je slecht verstaat?" Gelukkig voor haar was de werkelijkheid anders. "Iedereen reageerde zoveel liever dan ik had verwacht."

Kinderen

Ook probeerde Spierenburg aandacht te genereren voor hoe mensen omgaan met de oren van hun kinderen. "Die krijgen van zeer jongs af aan al een koptelefoon op hun hoofd die vrijwel altijd te hard staat, daarom hebben veel kinderen rond hun tiende al gehoorschade opgelopen."

Ze vindt daarom dat de pieptest die alle baby’s krijgen niet genoeg is. "Kinderen worden als brutaal of niet oplettend gezien terwijl ze misschien slechthorend zijn, daardoor belanden ze in een verkeerd traject." Ze bepleit daarom dat kinderen vaker worden getest op gehoorschade en heeft daar zelfs al een goede slogan voor bedacht: 'Een test is zo gepiept!'