Afrika op je overhemd

The talk

Het designduo Lernert & Sander – onlangs hoofdgasten in Nooit Meer Slapen – maakte in 2009 de serie How to explain it to my parents, een reeks korte filmpjes waarin kunstenaars hun werk aan hun ouders proberen uit te leggen. “Dit vind ik mooi omdat ik weet wat jij daarin gelegd hebt, snap je?”, reageert een van de moeders voorzichtig.

Jefferson Osei heeft Ghanese ouders, Abderrahmane Trabsini is Marokkaans en Hussein Suleiman’s ouders komen uit Somalië. Suleiman heeft ook the talk met zijn ouders gehad om uit te leggen wat hij wilde doen en waarom dat de moeite waard was. “Alles wat ik leerde moest ik ook aan m’n ouders leren: hier gaat het zo en hier doen we het zo. In Somalië is een kleermaker geen honorable job, dat is gewoon niet zo. Dus om uit te leggen dat creatief werk als een kledingontwerper in deze maatschappij aanzien heeft bij de jeugd is voor hun nog iets nieuws. Maar ik zeg niet dat het moeilijk was, mijn ouders hebben me altijd gesteund, vanaf het begin.”

“Doen ze het wel goed?”

Allochtone ouders weten in een vroeg stadium, als er nog niet veel geld verdiend wordt, vaak niet te peilen wanneer hun kind met iets waardevols bezig is. Dat Daily Paper tegenwoordig gedragen wordt door Amerikaanse hiphop-artiesten als Tyga en Chris Brown zal de meeste Afrikaanse ouders niet veel interesseren. “Binnen de Afrikaanse gemeenschap gaat het allemaal om de bevestiging”, vertelt Osei. “Zodra ze bevestiging krijgen van vrienden binnen de Ghanese gemeenschap, zo van ‘hey, je zoon doet het goed samen met een Marokkaanse en Somalische jongen’, dan beginnen ze trots te worden.”

Moederlanden

De jongens van Daily Paper konden hun plannen misschien wat makkelijker aan hun ouders verkopen dan veel andere creatievelingen van allochtone komaf. Hun kleding is namelijk volledig geïnspireerd door hun roots: elke collectie heeft een Afrikaans thema, van kleding met Berber-dessins tot prints van kaarten van Masaï-gebieden. “Ons doel is om naast mooie kleding te maken een educatie te geven”, legt Trabsini aan Nicole Terborg uit. “We zijn ons bewust van waar we vandaan komen, ik ben hier geboren en getogen maar oorspronkelijk komen mijn ouders toch uit Marokko. Heel veel Marokkaanse jongens van mijn leeftijd doen daar niks mee. En ik vind dat jammer, we komen toch uit een rijke heritage.” Suleiman was er net zo enthousiast over: “Toen wij met onze kleding begonnen, dachten we, yo, we hebben de kracht om onze cultuur cool te maken als wij het zelf omarmen.”

Acta non verba

Daily Paper is inmiddels een succesvol modemerk. De combinatie van moderne Westerse kleding en Afrikaanse invloeden sloeg aan bij tieners en twintigers. Het bedrijf heeft nu een fysieke winkel aan de Bilderdijkstraat in Amsterdam en verkoopt in 25 landen. Het is een indrukwekkende prestatie. Geen van de drie jongens is tot modeontwerper opgeleid. Ze hebben gewoon de rollen verdeeld: Trabsini ontwerpt de kleding, Osei is verantwoordelijk voor sales en Suleiman doet de marketing. “Wij zijn begonnen zonder ervaring en mensen zien onze progressie. Geen woorden maar daden, wij leven met die quote”, vertelt Trabsini. Het succes van Daily Paper is een aanmoediging om te doen waar je in gelooft en waar je goed in bent. Mocht je je ouders het verbaal niet uitgelegd krijgen, dan moet je het maar gewoon doen. Uiteindelijk krijg je ze wel overtuigd.