Wat is de situatie in Afghanistan?

Er heerst een grote sociale controle en een strenge wetgeving in Afghanistan. Vooral sinds de Shariawetgeving is ingevoerd. "Daar staan lijf- of hele strenge straffen op diefstal of andere misdaden. Dat betekent dat mensen zich vooral koest houden", zegt de correspondent. Sinds het oorlogsgeweld geweken is merkt Dupuy dat mensen er meer op uit gaan. Ze durven hun huizen uit om boodschappen te doen of gaan 's avonds uit huis. "Maar als je ze vraagt 'hoe gaat het?', gaat het over vervlogen kansen of over verlaten zijn. Zij zijn zich natuurlijk bewust dat de internationale gemeenschap voor een groot gedeelte weggetrokken is uit het land."

Lijfstraffen

De lijfstraffen zijn nog niet publiekelijk te merken in het land, zegt Dupuy. Een onderzoek dat claimt dat deze er weer zijn, zou volgens haar gebaseerd zijn op publieke opinie in Afghanistan. Wel worden deze lijfstraffen nu met de Shariawetgeving geaccepteerd. "Aan de andere kant zijn de Taliban zich wel heel erg bewust dat de rest van de wereld nog meekijkt. Ze weten dat veel van die sociale regels worden afgekeurd door de wereld", aldus Dupuy.

'De Taliban heeft de internationale gemeenschap nodig'

De Taliban heeft de internationale gemeenschap overigens hard nodig. "De bevolking is voor een groot deel afhankelijk van voedselhulp. Er zijn enorm grote financiële problemen", zegt Dupuy. Dit komt vooral omdat een groot gedeelte van de nationale tegoeden van het land nog altijd bevroren zijn op banken in Zwitserland en de VS. "Er is hulp nodig bij het draaien en staande houden van de gezondheidszorg", voegt Dupuy nog toe. Ze denkt dat de Taliban daarom nog altijd hoopt op een 'ontdooiing' binnen de internationale betrekkingen.

Mensen vinden dat de Afghaanse bevolking dubbel gestraft wordt door het bevriezen van het tegoed van Afghanistan. De Verenigde Staten is ermee bezig om een gedeelte van het bevroren tegoed terug te storten, na enige internationale kritiek. "Dan is de vraag bij wie komt het terecht? De reden dat dat geld nog steeds niet wordt vrijgegeven is omdat men er niet zeker van is dat het bij mensen terecht komt in plaats van bij een regime", zegt Dupuy.

Vrouwenrechten

Dupuy zag weinig vrouwen op straat in Afghanistan. "Vrouwen die ik kon spreken kwam ik tegen in 'vrouwengedeeltes' van bijvoorbeeld een restaurant of een hotel", zegt de correspondent. "Dan krijg je vooral mee dat er een enorm idee is van verlies. Het zijn vrouwen die onderwijs hebben genoten en misschien zicht hadden op een carrière, en voor een groot gedeelte kan dat dus niet meer. Dat is echt ontzettend triest."