Taliban een jaar aan de macht in Afghanistan: 'Het is alsof de wereld wegkijkt'

"Er is sprake van heel veel wanhoop. In het begin was er ook heel veel ongeloof, mensen konden niet geloven dat het gebeurd is. Gaandeweg is dat besef doorgedrongen. Het is voor mij en voor andere mensen die in veiligheid leven heel moeilijk om een houding te nemen tegenover mensen die daar nog wonen", zegt Karimi.

Machteloos

"Eén van onze vrienden praat de hele tijd over zijn talentvolle dochter. Hij postte haar tekeningen iedere dag op zijn Facebook-pagina. Nu zegt hij dat zij niet meer naar school mag. Het is een ontzettend machteloos gevoel", aldus Karimi.

"Ik en heel veel Afghanen waren verbaasd dat het Westen zomaar geloofde dat de Taliban minder streng zouden zijn dan in de jaren negentig. 44 landen waren twintig jaar lang militair aanwezig in Afghanistan. Het is moeilijk om zich te realiseren dat al die inspanningen voor niets zijn geweest", stelt Karimi. "Uiteindelijk hebben ze Afghanistan zomaar achtergelaten. Zoals een chirurg die het lichaam van een patiënt openmaakt, van alles doet en toch wegloopt. Zo voel het voor mij en mijn landgenoten."

'Uit het nieuws verdwenen'

"Ik heb als psychiater allerlei patiënten, ook Afghanen in behandeling", zegt Karimi. "Hun trauma's zijn niet alleen ontstaan door wat ze in Afghanistan hebben meegemaakt, ook onderweg en de situatie in Nederland hebben een grote impact op mensen. Het is een opeenstapeling van onveiligheid en onzekerheid. Als je je niet welkom voelt, geeft dat mensen een ontzettend naar gevoel.

"De manier waarop de Oekraïense vluchtelingen opgevangen worden, dat verschil had een negatieve invloed op Afghanen. Wat ook bitter is, is dat Afghanistan uit het nieuws is verdwenen", zegt Karimi. "Het is alsof de wereld wegkijkt, alsof het nu alleen beschouwd wordt als het probleem van de Afghanen. De hele wereld heeft zich de afgelopen twintig jaar ermee bemoeid en nu is Afghanistan links gelaten."