Hoe topschaatsers ineens nog sneller gaan: ook voor jou een schaatshack?

Sinds dit schaatsseizoen gaan veel schaatsers met de handen op de rug door de bocht. Dat heeft te maken met de luchtweerstand, vertelt Beorn Nijenhuis. "Je kan veel sneller als je de luchtweerstand vermindert, het maakt een gigantisch groot verschil". Met de armen op de rug heb je daar een stuk minder last van. "Je bespaart daarmee veel energie", zegt de oud-schaatser Nijenhuis.

Dé schaatshack?

Niet alle schaatsers kiezen ervoor. Sprinters zwaaien vaak nog wel met hun arm in de bochten. Voor hen weegt het aerodynamisch voordeel niet op tegen het verlies aan kracht. Het zwaaien zorgt namelijk voor meer kracht tijdens het afzetten. Daarnaast is met de handen op de rug ook iets minder makkelijk je evenwicht te houden. "Voor schaatsers is het een balans vinden tussen kracht, uithoudingsvermogen en efficiëntie", stelt Nijenhuis.

"Schaatsen is een vreselijk conservatieve sport", vertelt Beorn Nijenhuis. Het duurde lang voordat de klapschaats gemeengoed werd. Ook bij deze 'nieuwe' techniek is er weerstand. Iemand, in dit geval schaatser Chris Huizinga, moet het gaan doen, en als andere schaatsers zien dat het werkt, volgen er meer. "Het zou zomaar kunnen zijn dat binnen vijf jaar topschaatsers na de eerste tweehonderd, driehonderd meter met twee handen op de rug rijden, zelfs misschien op de sprintafstanden". De oud-schaatser en neurowetenschapper sluit af: "We kunnen als schaatsers allemaal met twee handen op de rug schaatsen, het is een kwestie van doen".