Amsterdam experimenteert met aanpak plegers huiselijk geweld

Fractievoorzitter Nadif geeft aan dat er veel verantwoordelijkheid bij slachtoffers van huiselijk geweld wordt gelegd, zoals het herkennen van signalen en het documenteren van geweld. Maar plegers hebben die verantwoordelijkheid niet. Dat heeft volgens Nadif te maken met het taboe dat erop ligt. Op dit moment is de hulpverlening in Amsterdam aan plegers afhankelijk van het aantal meldingen van slachtoffers. En dat omschrijft de fractievoorzitter als 'nul of honderd'. "Of iemand wordt berecht of er gebeurt niks, er zit niks tussen."

Geweldscyclus doorbreken

Het opmerken van huiselijk geweldplegers is ingewikkeld, omdat het vaak achter gesloten deuren afspeelt. "Andere vormen van criminaliteit zijn vaak in de openbare ruimte", legt Nadif uit, "maar huiselijk geweld is een hele andere vorm van criminaliteit." Daarom moet volgens de fractievoorzitter de hulp zo laagdrempelig mogelijk zijn, voor slachtoffers en plegers. "Anders wordt de geweldscyclus niet doorbroken."

Praatgroepen

De aanpak bestaat onder andere uit support- en praatgroepen, vergelijkbaar met Anonieme Alcoholisten. In zo'n groep kunnen (ex-)plegers praten over gevoelens en hulp vragen, maar ze worden ook geconfronteerd met hun gedrag. "Wat heel verdrietig is, is dat iemand denkt dat geweld een vorm is van liefde tonen en dat het een normaal aspect is van een relatie. Dat zien we ook bij slachtoffers. Als je dat wil doorbreken, dan moet je echt interventies plegen."

'Te vrijblijvend'

Maar de GroenLinks-fractievoorzitter vindt de aanpak nu nog 'extreem vrijblijvend'. "Als we een plegeraanpak hebben, moeten we daar dwingender in kunnen zijn. Je bent nu heel afhankelijk van het slachtoffer, of die aangifte doet of het meldt. We hebben meer structurele oplossingen nodig aan de plegerkant."

Vraagtekens

Toch roept het behandelen van plegers ook vraagtekens op, onderkent Nadif. "Als er iets ergs gebeurt, wil je alles aanbieden aan slachtoffers zodat zij gesteund worden." En dat moeten we volgens Nafif ook blijven doen, maar als we willen dat er wat gaat veranderen, moeten we niet vergeten dat de pleger ook aandacht nodig heeft. "Daar ligt een verantwoordelijkheid voor de politiek. Op het moment dat iemand een crimineel feit heeft gepleegd, wil je dat die persoon dat niet herhaalt of dat het escaleert."