Spong 50 jaar advocaat; van schijnexecutie tot het randje van de dood

Op 7 februari 1973 wordt Gerard Spong advocaat, nu vijftig jaar geleden. En in die tijd is hij uitgegroeid tot een van 's lands bekendste advocaten. Reden voor Gerlof Leistra en Patricia Jimmink om het boek Grootmeester over hem te schrijven. Daarin beschrijven ze zijn levensverhaal en anekdotes van vrienden en bekenden. Spong kijkt zelf met genoegen terug op zijn carrière: "Elk jaar is er wel een zaak die bijzonder is en waar ik trots op ben. Maar de euthanasiezaak uit 1986 en de rechtszaak rondom Johan V., alias de Hakkelaar, staan toch wel in mijn top-10."

Vrezen voor leven in Suriname

Zijn geboorteland Suriname heeft een speciale plek in zijn hart. En in het boek. Doordat Spong de Surinaamse regering juridisch advies geeft in de zaak over de Decembermoorden, voelt hij zich niet veilig om die kant op te gaan. Dat is "te betreuren", zegt hij. Want op de vraag of hij daar nog altijd zou vrezen om zijn leven zegt hij: "Op dit moment moment doe ik dat wel ja. Ik zou daar niet rustig slapen." Terwijl hij wel graag nog een keer terug zou gaan. "Ik zou daar dolgraag met mijn partner en zoon heen gaan om te laten zien waar ik ben groot gebracht."

Schijnexecutie

In Suriname is er veel gebeurd. Zo is hij zelf gearresteerd geweest en heeft hij vastgezeten in Fort Zeelandia. "Dat was heftig. In 1981 heb ik een aantal mensen bijgestaan die verdacht werden van een tegencoup. De avond voor het proces bij de krijgsraad werd ik van mijn bed gelicht door militairen met een uzi. Ik werd gevangengehouden in Fort Zeelandia. En daar werd ik ondervraagd en naar een binnenplaatsje gebracht. Daar stonden drie tot vier militairen klaar met getrokken uzi-mitrailleurs die op mij gericht stonden. Dat kwam toch op mij over als een schijnexecutie. Natuurlijk maakt dat indruk."

Narcisme

In het boek Grootmeester vertellen dierbaren en mensen die een band hebben met Spong ook over de advocaat. "Het is bijzonder om te zien hoe men gevoelens over mij verwoordt, de gevoelens die men over mij heeft." Toch was hij het niet overal mee eens, laat Spong doorschemeren in de uitzending: "Ik ben twee keer uitgemaakt voor narcist. Ik vind narcisme geen slechte eigenschap. Ik heb het eens nagegaan wat de symptomen zijn, toen bleek ik 'slechts' aan de helft te voldoen. Dus de diagnose valt achteraf nog wel mee."

'Werken is veel te leuk'

Nu hij 76 is, werkt hij gewoon door. Ook nadat hij op het randje van de dood gebalanceerd heeft na een coronabesmetting. "Ik heb het idee dat ik in mijn werk nu dingen scherper zie. Dat ik sneller tot de kern weet door te dringen. Maar het loont ook om eens na te gaan of ik nu anders tegen zaken aan kijk dan twee jaar geleden." Stoppen? Dat zeker niet. "Ik zie niet in waarom ik met pensioen zou gaan. Ik vind het werk nog veel te leuk."