Wat vinden werkgevers van een wettelijk rouwverlof?

Als ondernemer gaat Verbunt altijd persoonlijk het gesprek aan met medewerkers die een dierbare verliezen. "Ik ga ervan uit dat je menselijk met elkaar tot een oplossing komt. Ik denk dat bijna geen enkele ondernemer in Nederland geen begrip zou hebben voor zo’n situatie." Een vaste wettelijke termijn voor rouwverlof vindt Verbunt geen goed idee. "Vijf dagen verlof is tegelijkertijd te veel en te weinig. Het verlies van een partner is verschrikkelijk, maar de vraag is wat passend is voor iemands persoonlijke situatie." Volgens hem is een universele wet daarvoor niet geschikt.

"Als je zo’n verlof als verworven recht invoert, is dat in misschien tien procent van de gevallen passend – of zelfs te weinig. Maar in andere gevallen nemen mensen het verlof op, simpelweg omdat het er is."

‘Waar trek je de grens?’

Het wetsvoorstel richt zich specifiek op gezinnen met minderjarige kinderen, waarbij een partner of kind overlijdt. Maar Verbunt vraagt zich af waar de grens ligt. "Wat verstaan we precies onder rouw? Betekent dat ook het verlies van een buurman? Van een huisdier? Maken we het niet ingewikkelder dan nodig, zonder daarmee het belang van verlies te bagatelliseren?" Daarnaast vindt Verbunt dat de kosten niet bij de werkgever mogen liggen. "Dit is geen probleem dat door de baas wordt veroorzaakt. Bovendien weet niemand wanneer zoiets zich voordoet, of het überhaupt gebeurt."

Verbunt ziet meer in een breder maatschappelijk verlof. "Of het nu om een overlijden gaat, de geboorte van een kind of de zorg voor ouders, je zou per situatie moeten kijken wat nodig is. Richtlijnen kunnen helpen, maar het belangrijkste is maatwerk." Volgens hem zit het risico van een vaste regeling in misbruik. "In de praktijk zien we dat als er een standaardregel komt, deze vaak wordt gebruikt op manieren waarvoor hij niet bedoeld is."