Het 'rendement' van ontwikkelingssamenwerking

Van Haga was te gast in Pauw en sprak daar in zeer zakelijke woorden over een plan om extra geld uit te trekken voor geboortebeperking in Afrika. Daar zou eerst geld naartoe moeten, daarna kan meer worden gericht op vaccineren en bestrijding van honger. Liket betreurt het dat Van Haga het onderwerp zo zakelijk benadert, omdat het hier namelijk om een ethische kwestie gaat.

Toch denkt dr. Liket dat het prioriteren van hulp wél nodig is. In Nederland vinden we het ook normaal. "Als we in Nederland kijken hoe we ons geld uitgeven aan de gezondheidszorg voor Nederlanders, dan willen we duidelijk prioriteren. Zodat we met de gelimiteerde euro’s die we hebben zoveel mogelijk gezondheid creëren voor zoveel mogelijk mensen."

De vraag of ontwikkelingssamenwerking überhaupt effectief is, is een lastige. Helaas is er bij ontwikkelingshulp namelijk geen 'natuurlijke feedback', zegt Liket. "Het is niet zo dat als jij investeert in een bepaald project dat je teruggerapporteerd krijgt of dat zinnig was. Daarvoor heb je onafhankelijke studies nodig.” Bij voorkeur liggen die al op het bureau van beleidsmakers vóór de investering wordt gedaan. "We gaan eerst allerlei projecten financieren. Na evaluatie komen we er achter dat sommige projecten heel goed werken, en sommige helemaal niet. Dat is mosterd na de maaltijd. We willen het bewijs [van effectiviteit, red.] vooraf, wanneer we het beleid maken, op ons bureau hebben. En ik kan je vertellen, dat gebeurt in heel veel gevallen absoluut niet."

"Ongeveer 75 procent van de interventies heeft nauwelijks effect. Maar 25 procent heeft juist enorme positieve effecten." Willen we het beter doen, dan is het volgens Liket hoog tijd dat we de wetenschap ietsje serieuzer gaan nemen bij het maken van ontwikkelingsbeleid.