Verdachte brute verkrachting Rotterdam was 'boos en wilde iemand pijn doen'

F., destijds 18 jaar, bekende eerder al tegen de politie. Hij werd opgepakt na te zijn gezien op camerabeelden, ook was er een dna-match. Na de aanval kwam binnen korte tijd een spontane steunbetuiging op gang voor de studente. Later volgde een stille tocht waaraan honderden mensen meededen.

F. verklaarde vandaag in de rechtszaal geen herinneringen te hebben aan de aanval die plaatsvond in de vroege ochtend. F. is geboren in Curaçao en zo'n 1 meter 60. Hij zit, gekleed in een spijkerbroek en zwarte capuchontrui, wat voorovergebogen in de rechtszaal. Zijn voeten trillen zo nu en dan.

"Ik was 's nachts aan het fietsen om stress kwijt te raken", verklaart hij. Die stress kwam doordat zijn vriendin, destijds in een jeugdinrichting, mogelijk in een gesloten inrichting geplaatst zou worden. Het maakte hem erg boos. "Ik was boos en wilde iemand pijn doen, heel veel pijn doen."

Verslaggever Maino Remmers volgt de rechtszaak voor Nieuws en Co.

Het 20-jarige slachtoffer, een Indonesische uitwisselingsstudente aan de Erasmus Universiteit die geen Nederlands maar wel goed Engels spreekt, was niet aanwezig in de rechtszaal. Uit het politieverslag blijkt dat haar aanval gruwelijk moet zijn geweest. Ze werd voor haar huis aangevallen toen ze haar fiets op slot zette, kreeg iets om haar nek waardoor ze even flauwviel. Eenmaal op de grond werd ze bruut verkracht.

Volgens de advocaat van de studente lijdt zij nu aan een posttraumatische stressstoornis. In een verklaring van het slachtoffer die wordt voorgelezen door Slachtofferhulp, zegt de studente nog altijd veel last te hebben van de aanval. Ze durfde maandenlang niet naar buiten. Moest ze dat wel, "dan klapten mijn longen bijna uit mijn lijf", zegt ze. Ze vraagt de rechter rekening te houden met de berichten die ze ontving van andere vrouwen. "Ik hoor dat na dit misdrijf meer vrouwen angst hebben om naar buiten te gaan. Het blijft dus niet beperkt tot mij."