Daniël Lohues over zijn nieuwe theatertournee

Verstilling

Voor het eerst in jaren speelt Lohues weer in het theater. Muziek maakte hij nog wel. "In 2019 heb ik voor het laatst gespeeld. Ik vind het niet zo spannend om terug te komen, ik heb er meer zin in. De zin is groter dan de spanning. Ik was een beetje uit de bocht gevlogen in 2019, zo noemen ze dat. De lockdowns kwamen mij goed uit. Ik wilde een poosje alleen zijn en dat is me goed bevallen."

Dat alleen zijn wierp zijn vruchten af, vertelde Lohues. "Ik schrijf graag muziek en teksten en columns. Dan is alleen zijn goed. Dat is net als een schilder een licht doek voor zich heeft, dat heb ik met stilte. Dan ontstaat er verstilling in jezelf en kom je makkelijker in het creatieve deel van jezelf."

Woestijn

Lohues deed voor zijn nieuwe theatertour veel inspiratie op in de woestijn, tijdens zijn reizen door Amerika. "Ik ben er al zo vaak geweest, Nevada, Oost Oregon. Als je een vallei inrijdt en je ziet alleen die ene weg en verder niets: dat geeft het gevoel dat je vroeger had als je in een groot bad sprong. Het is er niet stil trouwens, want je hoort de wind. Maar voor de rest niks."

Dat is in Nederland wel anders, stelt Lohues. "Dat kennen wij hier bijvoorbeeld niet, alle natuur om ons heen is gemaakt. Maar daar is landschap waar niemand aan heeft gezeten. Dat vind ik zo fascinerend. Ik voel daar van alles." 's Avonds, als Lohues in het motel aankwam, pakte hij zijn gitaar er bij. "Dat kan ik de rest van mijn leven wel doen, daar rondrijden." In zijn theatershow gaat hij liedjes van vroeger spelen, net als liedjes van zijn nieuwe plaat, waar hij verhalen bij vertelt.