'Ik was in Afghanistan ook anders'

Moradi is op haar twaalfde vanuit Afghanistan naar Nederland gevlucht. Ze woont nu bijna acht jaar in een azc in afwachting van haar verblijfsvergunning. “Ik kan wel leven in Nederland maar geen leven opbouwen. "Dat wordt hier niet toegestaan", zegt de Afghaanse. Troost en hoop vindt ze nu vooral in haar geloof. De 21-jarige is een jaar geleden bekeerd en dat is niet zonder gevolgen geweest.

Ze woont als een van de enige vrouwen in haar azc op zichzelf, zonder haar familie. Haar ouders accepteren niet dat ze naar de kerk gaat en dat ze zich heeft bekeerd tot het Christendom. "Het is voor iedere ouder moeilijk als een kind bekeerd", zegt de 21-jarige. Niet alleen in Nederland stuit ze op weerstand omdat ze christen is geworden, in het streng islamitische Afghanistan kunnen christenen niet openlijk hun geloof belijden en als ze dat wel doen, is het levensgevaarlijk. "Mijn eigen ouders accepteren mij zelfs in Nederland niet, hoe moeten mensen mij in Afghanistan accepteren?", stelt Moradi.

'Alles maakt mij bang'

Deze maand heeft volgens de VN het dodenaantal in Afghanistan een recordhoogte bereikt. In Nederland wordt tweederde van de aanvragen van Afghaanse vluchtelingen voor verblijfsvergunning afgewezen. De aanvraag van Moradi voor een verblijfsvergunning is in acht jaar tijd ook meerdere keren afgewezen. "Alles maakt mij bang aan Afghanistan, ik kan niet terug", zegt de 21-jarige. Naast de dreiging dat ze het land uitgezet kan worden, moet ze ook omgaan met het feit dat ze door haar familie niet geaccepteerd wordt als christen. Hoe gaat ze hiermee om? We bespreken het in de podcast van Kleurrijke Kwesties.