'Ik zie mijn demente moeder als mijn kleindochter van 1: vertederend'

Het is een enorme stap om een geliefde naar een verpleeghuis te brengen. Of dat nou een zus, een vader, een broer of een moeder is. Het is moeilijk, en triest. Maar voor Marco Wisse was het ook verwarrend, want als directeur van een verpleeghuis keek hij heel anders naar de zorg voor zijn moeder met Alzheimer dan zijn broer.

"Het was een moeilijke ervaring. Mijn broertje werkt niet in de zorg, waardoor we allebei heel anders keken naar wat er met mijn moeder aan de hand was, wat we moesten doen", vertelt Wisse in het NPO Radio 1-programma Nieuws en Co. In het programma wordt vier dagen lang gesproken met mensen die in hun leven een moment zijn tegenkomen, waarin de rollen opeens werden omgedraaid.

Wisses broer wilde hun moeder zolang mogelijk "koesteren en veilig houden", terwijl Marco wilde dat ze zo lang mogelijk zelfstandig zou leven. Uiteindelijk lukte het zelfstandig wonen niet meer en moest hun moeder verhuizen naar het verpleeghuis.

Daar werd het verschil in mening van de broers ook meteen weer duidelijk, gaat Wisse verder. "Na twee dagen belde mijn broertje: ze zit er pas net en ze zijn nu haar bril al kwijt", vertelde Wisse. "Maar ik wist dat dat met de ziekte van Alzheimer te maken had en niet met de kwaliteit van de zorg. Thuis was ze namelijk ook altijd haar bril kwijt."

Lees het hele verhaal hier