'Niet wielrenners zijn het probleem, maar de auto'

"Als er een colonne aankomt, sta ik met mijn gewone oude Gazelle naast het fietspad te wachten tot ik er weer op kan”, zegt Louise van Proosdij, die vlakbij een mooi fietspad woont. "En dan kan ik er na 7 minuten weer af, omdat er dan vanaf de andere kant weer zo’n colonne aankomt."

Door toenemende drukte op de fietspaden lopen de ergernissen tussen vele en verschillende fietsers al jaren op. Gisteren zijn twee groepjes wielrenners aangereden door automobilisten.

Onterecht

Vaak wordt gewezen naar wielrenners als schuldige. Ten onrechte, vindt Van Garderen. "Je gaat het hebben over bepaalde type fietsers die een probleem zijn, maar de olifant in de kamer is natuurlijk de auto, die de meeste ruimte in de openbare ruimte inneemt. Hetzij stilstaand, hetzij rijdend."

Ze pleit voor flinke investeringen in onder meer fietspaden. "Het wordt tijd voor een schaalsprong in de infrastructuur voor de fiets." Ze wijst erop dat fietsgebruik "al jaren stijgt" en ook komende jaren zal blijven groeien. Hoe haar toekomstbeeld eruit ziet? "Dat er een netwerk is voor de snelle fiersers zoals e-bikers, wielrenners speed peddelecs. En een netwerk voor kwetsbare verkeersdeelnemers, waar je op je gemak kinderen naar school kunt brengen. En dat vraagt miljarden."

Niet goed inschatten

Met duidelijke afspraken maken is ook veel winst te behalen, vindt Philip Kootstra, voorzitter Almelose Wielervereniging De Zwaluwen, die stelt dat het in Twente goed geregeld is qua fietspaden. "De belangrijkste afspraak is dat wij, als wielrenners en helemaal als groep, anticiperen op het andere verkeer. Want wij moeten ons er zeer van bewust zijn dat automobilisten of andere weggebruiker onze snelheid niet goed kunnen inschatten."

Hij benadrukt dat zijn wielervereniging voornamelijk bestaat uit wedstrijdrijders en niet uit recreatieve rijders en daar zit wel een groot verschil. "Wij worden vaak aangekeken op het feit dat recreatieve fietsers niet het besef hebben: ik moet anticiperen op andere mensen. En misschien soms wel denken: de weg is voor mij of ik moet mijn training afronden."

Fietscomputer

Tjalle Luchtenbelt wijst nog op de mogelijkheden van een radarachterlicht. "Omdat ik op een tijdritfiets zit en hoge snelheden maak, lig ik op mijn fiets. Dan is het moeilijker om achterom te kijken. Met het radarachterlicht kan ik andere fietsers of voertuigen op mijn fietscomputer zien aankomen, mits zijn sneller gaan dan ik. Dat is een extra signaal van: let op, er zit iets iets achter je."