Waarom kraakt een zak chips zo en kan dat niet anders?

"Eigenlijk is het heel simpel", zegt verslaggever Maarten Bleumers in een fabriekshal waar chipszakken op een lopende band voorbij rollen. "Veertig jaar innovatie, dat is die chipszak. Hij is luchtdicht, lichtdicht en stevig. En dan krijg je een kraakzak en die heb je niet zomaar vervangen."

Stevige pronte zak

Want het kán bijvoorbeeld wel in een soort boterhamzakje, maar dat wil de consument niet. "Technisch kan het heel goed ja, maar als je een boterhamzakje met chips in een schap zet, dan zakt ie als een plumpudding in mekaar", zegt Henk Scheele van Hoeksche Chips. "Het toont niet en het oog wil ook wat. Mensen kiezen eerder voor een stevige pronte zak die rechtop in het schap staat dan voor zo'n ingedut boterhamzakje."

Verleden tijd

Een bakje dan, wil Bleumers weten terwijl hij naar de verpakkingsruimte loopt. Daar heeft Scheele ervaring mee. "Vanuit een bioscoop kwam de vraag 'wij willen geen krakende zakken, maar we willen wel chips. Hebben jullie daar iets voor?' Daar hebben we over nagedacht. Toen kwamen we met bakjes met een dekseltje erop. Bioscopen hebben heel lang die bakjes verkocht." Verkocht, in verleden tijd inderdaad, want bij de bioscoop vonden ze het te duur, vertelt hij. "Zo'n bakje kost natuurlijk altijd meer dan een zakje."

Is een beker haalbaar?

Nieuwste proef is een beker met chips – een idee van een aantal Zeeuwse twintigers. "Zij liepen tegen hetzelfde probleem als de bioscopen aan: herrie. Die bekers hadden ze bedacht voor hun studie. Ze kwamen bij ons met de vraag of het een haalbare case is. Maar helaas. Als proef gaat het wel, maar onze machines zijn niet geschikt om beters te vullen."

En dus zullen we het voorlopig nog wel even met die kraakzak moeten doen.