Coronasteun aan Aruba, Sint Maarten en Curaçao stopgezet: 'De Nederlandse politieke cultuur botst voortdurend met die van de eilanden'

"De eilanden schieten niet op met de afspraken die er zijn om coronasteun te krijgen, dat vindt Knops. Toen bleek dat de eilanden de coronacrisis financieel niet zouden overleven, klopten ze aan bij Nederland. En met succes. Nederland schoot te hulp met heel veel geld. Om te zorgen dat de landen niet en nooit failliet zouden gaan, moeten de overheidsfinanciën op de schop, volgens Knops. De eilanden moeten, zoals hij zelf zegt, weer weerbaar worden."

Slikken of stikken

"Afspraken daarover zijn vastgelegd in een zogenaamde consensus Rijkswet. Consensus betekent dat niet alleen de Tweede Kamer, maar ook de parlementen van de drie eilanden er akkoord mee gaan. Dat was, dacht Knops, allemaal in kannen en kruiken maar de drie parlementen hebben de Rijkswet nog steeds niet goedgekeurd. Daar wacht Knops nu op en zolang hij wacht, gaat hij niet betalen. Slikken of stikken, wat hem betreft", aldus Drayer.

"De eilanden zijn woedend. Vooral omdat zij vinden dat Knops elke keer weer nieuwe voorwaarden stelt voor die coronasteun. Maar volgens Knops was instemming altijd al een voorwaarde voor hulp nu en in de toekomst. Dat is een pijnpunt voor de eilanden. Ze willen voorkomen dat Nederland een te grote vinger in de pap heeft. En dat de bewegingsvrijheid van hun politici ingeperkt wordt. De autonomie van de eiland staat onder druk en dat ligt gevoelig. Daarbij komt dat de Nederlandse politieke cultuur gebaseerd is op het vastleggen van afspraken en dan pas volgende stappen maken. Terwijl op de eilanden zijn afspraken altijd onderhandelbaar. Dus twee verschillende politieke culturen en dat botst voortdurend."

Weinig keus

"De eilanden liggen door corona aan het infuus van Nederland en hebben weinig keus dan te accepteren wat Nederland dicteert. Dat voelt hier heel onprettig aan. Tien jaar geleden werden de eilanden autonoom en gingen op eigen benen staan. Dat gebeurde met een enorme zak geld. En dan moet je tien jaar en een coronapandemie later constateren dat het niet gelukt is, vindt Knops. Sterker nog, de eilanden kunnen helemaal niet zonder Nederland", vertelt Drayer.

"Knops wil wel helpen maar niet door spreekwoordelijk de vis te geven om te eten, maar door een hengel en net te geven om te leren vissen. Volgens de eilanden is dat alleen maar om ze eronder te houden. Ze noemen het een soort neokolonialisme", zegt Drayer. "De volgende Rijksministerraad is op 21 januari. Knops hoopt dat de landen tot die tijd zich gaan bezinnen op de samenwerking zoals die de komende jaren vorm moet krijgen. Die Rijkswet zal naar mijn inschatting gewoon getekend worden, of de eilanden dat leuk vinden of niet. De geldkraan blijft in ieder geval tot die datum dicht ."