Waarom Spanje geen extreemrechtse partijen kent

Lange tijd bestonden er in de Cortes Generales, zoals het Spaanse parlement heet, maar twee partijen: de sociaaldemocratische PSOE en de Partido Popular (PP). "Die partij noemt zichzelf centrumrechts, maar is vooral rechts. Er zijn onder meer nog veel Franquisten bij de partij aangesloten", vertelt Van der Heijden in Met het Oog op Morgen. Aan een partij rechts daarvan bestaat geen behoefte, denkt hij.

Ook denkt Van der Heijden dat een nationalistische agenda niet echt aanslaat in het grote, diverse Spanje. "Het is een land van regio's, denk aan Catalonië en Baskenland. Stel dat er wat met Marokkanen in Zuid-Spanje gebeurt, dan speelt dat niet zo in Madrid."

Immigratie, een van de pijlers waarop extreemrechtse partijen zich richten, heeft bovendien niet echt een ontwrichtende werking. "De afgelopen paar jaar zijn miljoenen immigranten Spanje binnengekomen, vooral uit Latijns-Amerika en ook Noord-Afrika. Maar die lijken eigenlijk erg op Spanjaarden. Zeker de Latijns-Amerikanen, die spreken immers dezelfde taal!"

Dodenvallei en aanslag op premier

Desondanks staat extreemrechts de laatste maanden meer op de radar in Spanje. Zo werd een 63-jarige man gearresteerd die volgens justitie van plan was een aanslag te plegen op premier Sánchez. Die aanhouding gebeurde al in september, maar berichten erover kwamen afgelopen week pas naar buiten. Volgens Spaanse media wilde de man de beslissing van de regering vergelden om oud-dictator Franco te herbegraven.

Tegen dat besluit wordt fel geprotesteerd door extreemrechtse aanhangers van de generaal. De verdachte, Manuel Murillo Sánchez, een Catalaanse bewaker met een wapenvergunning, was een van hen.

Tel de recente financiële crisis en de hoge werkloosheid op en je zou de opkomst van een extreemrechtse partij verwachten, stelt Van der Heijden. "Maar de PP houdt kennelijk de wind uit de zeilen."