Veteraan Melvin stortte volledig in: 'Zijn trauma’s werden ook die van ons'

Deur op slot

Of het nu gaat om een ambulancemedewerker of een politieman of een veteraan: een trauma onderga je niet alleen; ook de naasten van zo iemand krijgen hiermee te maken. "Er waren momenten dat Melvin een volledige black out had en niet wist wat hij deed", vertelt zijn vrouw bij Spraakmakers. "Dan was het snel schakelen: kinderen naar boven en de deur op slot zodat de we veilig waren."

Kinderen met gps-tracker

In die tijd stak Melvin de straat over alsof hij op missie was. "Ik stak als eerste over en zorgde dat alle auto’s en fietsers stilstonden. Als ze dat niet deden, dan sloeg ik ze van hun fiets af. Letterlijk."

De kinderen mochten niet alleen buitenspelen of kregen een gps-tracker om en als hij een hard geluid hoorde 'was het huis te klein'. "Zoals ik het altijd zeg: Melvin kwam uit de oorlog en hij nam deze mee naar huis."

'Omgeving wordt meegezogen'

Psychiater Patricia Dashorst is van het ARQ Nationaal Psychotrauma Centrum dat dit jaar vijftig jaar bestaat. Ze richt zich specifiek op behandeling van getraumatiseerden plus de directe naasten. Ze vindt dat daar meer aandacht voor moet komen. "De omgeving wordt ook meegezogen."

Getraumatiseerden kunnen net als Melvin bepaald gedrag gaan vertonen. "Angstig, teruggetrokken of agressief. De omgeving gaat daar ook rekening mee houden en gaat mantelzorgen", zegt Dashorst.

'Afscheidsbrieven geschreven'

Op het dieptepunt wilde Melvin niet meer verder leven. "Ik had de afscheidsbrieven al geschreven." Hij liet zich opnemen in de kliniek ("de beste keuze die ik ook heb gemaakt"), maar voor zijn vrouw begon het toen pas echt. "Ze zei wel dat ze ook hulp nodig had, maar ik heb dat afgehouden. Ik heb daar nu heel veel spijt van.”

Er zijn wel therapieën voor het gezin, maar Melvin vond dat hij het trauma had dus dat hij het moest oplossen. Bovendien wilde hij ze niet verder belasten. Inmiddels werkt hij als ervaringsdeskundige bij ARQ. "Als ik nu de vraag krijg, dan raad ik het mensen altijd aan om je gezin bij je therapie te betrekken."