Het gaat slecht met de vis

'De aalscholver is schorriemorrie'

Ten noorden van Lelystad wordt de grond gereedgemaakt voor gigantische distributiehallen van bedrijven als Bol.com. En daarmee worden de sporen gewist van wat ooit één van de grootste viskwekerijen van Europa was, een terrein van meer dan honderd voetbalvelden groot. De vader van Wout Uijthoven was daar de baas van. In 1964 betrokken ze de bedrijfswoning. "Er was niks, helemaal niks. Een kale vlakte. En altijd was hier mist", vertelt Uijthoven.

Een paar decennia floreert de viskwekerij, maar dan krijgen de aalscholvers uit de nabijgelegen Oostvaardersplassen de viskwekerij in de smiezen. En dat is het begin van het einde. "Die gaan kop over kop, dus als de ene bovenkomt, duikt de andere er weer overheen. Om die vis maar op te jagen. Er zijn mensen die de aalscholver een hele mooie vogel vinden, maar het is echt schorriemorrie", zegt Uijthoven.

Kweekvis

Viskweken lijkt de oplossing om de mondiale overbevissing tegen te gaan. De branche heeft de laatste jaren dan ook een enorme vlucht genomen. Maar volgens Annemarie Brijder van Compassion in World Farming is het zeker geen oplossing. "Als je één kweekzalm eet, dan eet je eigenlijk 440 vissen."

Als de huidige manier van viskweken ook al geen soelaas biedt, wat dan wel? Landschapsarchitect Ziege van den Berk heeft wel een idee. Ze is benieuwd hoe toekomstige windmolenparken op zee zo ontworpen konden worden, dat ze de ontwikkeling van zeeleven juist stimuleren. Daarmee snijdt het mes immers aan twee kanten: én groene energie, én veel meer vis in de Noordzee. Klinkt als een helder idee, maar helaas met onvoorziene keerzijdes.

'Kijk om je heen'

Is er dan helemaal geen oplossing? Jawel, alleen moeten we die minder zoeken in technische innovaties, en meer in onze houding ten opzichte van al het leven om ons heen.